ارتباط محیط پرورش استعداد و استحکام ذهنی در نوجوانان فوتبالیست

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت محیط پرورش استعداد نوجوانان فوتبالیست و تعیین ارتباط محیط پرورش استعداد با استحکام ذهنی بود. روشها: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل نوجوانان فوتبالیست حاضر در مدارس فوتبال شهر اهواز بود. از بین آنها ۱۵ مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و از هر کدام ۱۲ نفر (همگی پسر) به صورت در دسترس انتخاب شدند تا در مجموع ۱۸۱ نفر در دامنه سنی ۱۲ تا ۱۵ سال نمونه پژوهش حاضر را تشکیل دهند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه محیط پرورش استعداد (مارتیندال و همکاران، ۲۰۱۰) و پرسشنامه استحکام ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، ۲۰۰۹) بودند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار اس.پی.اس.اس و توسط آزمونهای تی تک نمونه، پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که وضعیت مولفههای محیط پرورش استعداد نوجوانان فوتبالیست (به جز مولفه آمادگی کیفی) بالاتر از سطح متوسط بود و متغیر محیط پرورش استعداد رابطه مثبت و معناداری با استحکام ذهنی داشت. علاوهبراین نتایج نشان دادند مولفه پرورش بلندمدت تنها مولفه پیشیبین معنادار عامل استحکام ذهنی بود.نتیجهگیری: .وضعیت مولفههای محیط پرورش استعداد نشان داد که وضعیت مطلوبی برای پرورش استعداد نوجوانان فوتبالیست در شهر اهواز وجود دارد. قرارگیری مولفه آمادگی کیفی در نقطه برش نیز به توجه نه چندان فراوان مربیان و دستاندرکاران به ارائه راهنماییهای ضروری و معرفی روشهای تاثیرگذار برای پیشرفت و افزایش کیفیت عملکردی نوجوانان اشاره دارد. علاوهبراین، اثرگذاری محیط پرورش استعداد بر استحکام ذهنی نیز تاییدکننده مبانی نظری موجود است.