پیش بینی انگیزش شرکت در ورزش دانش آموزان دختر بر اساس ارتباط چند بعدی خود با بدن

هدف: هدف این تحقیق، پیش بینی انگیزش شرکت در ورزش دانش آموزان دختر بر اساس ارتباط چند بعدی خود با بدن بود. روش ها: جامعه آماری دانش آموزان دختر شهرستان قرچک با دامنه سنی (۱۸-۱۶سال) و نمونه آماری شامل ۳۵۰ نفر از دانش آموزان دختر با میانگین سنی (۷۲/۰± ۸۸/۱۶سال) به روش تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه ی ارتباط چند بعدی خود با بدن و انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین متغیر ارتباط چند بعدی خود با بدن و انگیزش مشارکت ورزشی در دانش آموزان دختر رابطه مثبت معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که از ۱۰ مولفه ارتباط خود با بدن ، در مدل اول فقط مولفه ی رضایت بدنی ۱۵ درصد و در مدل دوم مولفه های رضایت بدنی ۷/۱۳ درصد و گرایش به تناسب ۵/۲۲ درصد از واریانس متغیر ملاک را بطور مثبت و معنادار تبیین می کنند.نتیجه گیری: یافته های حاضر به مربیان ورزشی و معلمان تربیت بدنی شهرستان قرچک پیشنهاد می کند که احتمالا باید بر اهمیت رشد و بهبود ارتباطات چند بعدی خود با بدن دانش آموزان تاکید داشته باشند. همچنین در کلاس درس تربیت بدنی، توسعه خود تنظیمی صورت گرفته و اهداف برای افزایش انگیزه شرکت در فعالیت های ورزشی بیشتر دانش آموزان، جهت داده شوند.