بررسی کارایی فنی و کارایی مقیاس واحدهای پرورش مرغ گوشتی:مطالعه موردی گنبد کاووس

در عصر حاضر دام های تولیدکننده محصولات غذایی و صنعتی به ماشین های تولید شیر، گوشت و تخم مرغ تبدیل شده اند. در گذشته مرغ کالایی فانتزی محسوب می شد اما امروزه این ماده پروتئینی جایگزینی ندارد و رابطه مستقیمی با امنیت غذایی مصرف کنندگان بیشمار خود برقرار کرده است. از این دیدگاه، توجه به بهبود ساختار تولید و اقتصادی نمودن آن در نهایت منجر به عرضه مناسب محصولات و تقویت امنیت غذایی در کشور خواهد شد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه کارایی فنی و کارایی مقیاس مرغداران به منظور بررسی ساختار تولید و بهبود آن در کشور، در راستای تقویت تولید ملی و بهبود امنیت غذایی در بلندمدت می باشد. استان گلستان رتبه ششم تولید گوشت مرغ را در کشور دارد، بنابراین در این مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی تعداد 69 واحد پرورش دهنده جوجه گوشتی در شهرستان گنبد انتخاب گردید و از طریق تکمیل پرسشنامه داده های لازم برای یک دوره جوجه ریزی در نیم سال دوم 1361 جمع آوری شد و با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها، کارایی فنی مرغداران استان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تحت شرایط بازده ثابت نسبت به مقیاس و بازده متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب 2112 % و 3.13 %از واحدها کارایی فنی کامل دارند و فقط 2316 % از واحدها دارای کارایی مقیاس هستند. میانگین کارایی فنی تحت شرایط بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب 11222 و 11692 است