چیستی انسان در اعلامیه حقوق بشر از منظر ملاصدرا
محل انتشار: فصلنامه حکمت اسلامی، دوره: 9، شماره: 32
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FHI-9-32_004
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1402
چکیده مقاله:
جستار حاضر، حول محور پرسش از چیستی انسان سامان یافته است. تحلیل و توصیف موضوع مذکور از منظر ملاصدرا، ما را به کیفیت خاص بودن انسان یا نحوه سهم داشتن آن از هستی توجه می دهد. این نحوه بودن، همان گونه که نشان می دهد انسان دو سر حلقه وصل هستی است، بیان کننده تعریف او از همین منظر نیز هست. انسان به مثابه دو سر حلقه وصل هستی، مقام ویژه ای در نظام هستی دارد که بر بنیان آن خدامحوری جایی برای انسان مداری نمی گذارد. در نگاه نخست، انسان مرتبه بالفعل یا ثمره کل سیر تدریجی وجودی به سوی کمالات معنوی است که بشر حالت بالقوه آن به حساب می آید. اما در نگاه دوم، انسان فقط بشر است و هیچ مرتبه ای جز این ندارد. این نگاه از حیث جهان بینی، بزرگ ترین چالش بشر امروز به حساب می آید؛ چون تمام مراتب متعالی متصور برای انسان را تحت شعاع علم گرایی دوره جدید به تعویق انداخته و آن را در مرتبه بشر محدود می سازد. قرائت این چنینی از انسان که در حقیقت "بشر بالفعل" و "انسان بالقوه" است، خواسته های انسان را بدون هیچ تعمقی به ژرفای وجودی آن در سطح مطالبات اجتماعی و شیوه های آزادانه زندگی تقلیل می دهد.
نویسندگان
عبدالخالق فصیحی
دانش پژوه فلسفه اسلامی جامعه المصطفی العالمیه
عسگر دیرباز
استادیار و عضوهیئت علمی دانشگاه قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :