Comparing the Effectiveness of Gestalt-Based Play Therapy and Parent Behavior Management Training on Impulsivity of Children with Symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت وآموزش مدیریت رفتاری والدین بر تکانشگری کودکان با نشانه های نارسایی توجه- بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش ازنظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و ازنظر ماهیت داده ها از نوع تحقیق کمی و ازنظر اجرا، تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه کودکان ۷ الی ۱۲ سال که به دلیل داشتن نشانه های نقص توجه/بیش فعالی در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ و سه ماهه اول ۱۴۰۱ به مراکز مشاوره و روانشناسی و درمانگاه بیمارستان رازی شهر تبریز مراجعه کردند، تشکیل می دهد. برای انتخاب نمونه ی تحقیق، تعداد ۱۶ نفر برای هر گروه به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به شکل گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (۴۸نفر) قرار داده شدند. ابزارهای مورداستفاده پژوهش پرسشنامه تکانشگری به همراه پروتکل اجرایی مداخلات بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین بود. یافته ها: براساس نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره، تاثیر هر دو مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین برتکانشگری تایید شد (۰۵/۰>p). بررسی مقادیر اندازه اثر نشان داد که بیشترین تاثیر را مداخله آموزش مدیریت رفتاری والدین با اندازه اثر ۶۴۰/۰ و بعد از آن مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت با اندازه اثر ۴۲۹/۰ بر تکانشگری داشتند. مقایسه مداخله ها نشان داد که اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری والدین  بر تکانشگری به طور معنی داری بیشتر از مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بود (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: در کل، چنین استنباط می شود که مداخلات بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین پتانسیل اثربخشی در جهت کاهش تکانشگری را دارند و متخصصان آموزشی و درمانی می توانند جهت کنترل بیش فعالی کودکان، از این مداخلات استفاده نمایند