تبیین حیات علمی شیخ صدوق و شناخت جایگاه کتاب "من لایحضرالفقیه"

شیخ صدوق، ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، از چهره های برجسته علمای شیعه در قرن چهارم هجری است. کتاب من لا یحضره الفقیه اثر مرحوم شیخ صدوق از علمای بزرگ و بنام شیعه است. این کتاب یکی از ارزش مندترین منابع روایی (کتب حدیثی)شیعه به شمار می آید و یکی از چهار کتاب معتبر روایی شیعه است که هر مجتهدی در اجتهاد و استنباط احکام شرعی باید به روایات آن توجه داشته باشد. کتاب من لا یحضره الفقیه از زمان نگارش مورد توجه و استقبال علمای شیعه قرار گرفته و پیوسته در مجموعه های بزرگ و کوچک روایی به آن استناد نموده و از آن روایت نقل کرده اند. برخی از ویژگی های مهم این کتاب عبارت اند از: ۱. اعتماد و اطمینان نویسنده به صحت مطالب و روایات آن، ۲. دست رسی آسان به مسائل شرعی بر اساس منابع اصلی، ۳. نگارش به سبک رایج در قرون اولیه اسلامی، ۴. گسترگی مباحث و شمول آن نسبت ابواب مختلف فقهی، ۵. استفاده از منابع دست اول روایی، ۶. وجود حدود ۶ هزار روایت در آن. مشهورترین شرح آن، کتاب روضه المتقین نوشته مجلسی اول است.