عوامل اجتماعی _فردی تاثیرگذار بر ایجاد افسردگی درمیان دانش آموزان متوسطه دوم

یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین مشکلات جوانان و نوجوانان افسردگی است . افسردگی اختلالی است که با کاهش انرژی و علاقه، احساس گناه، اشکال در تمرکز، بی اشتهایی و افکار مرگ و خودکشی مشخص میشود و با تغییر در سطح فعالیت، توانایی های شناختی، تکلم، وضعیت خواب، اشتها و سایر ریتم های بیولوژیک همراه است. افسردگی منجر به اختلال در عملکرد شغلی، روابط اجتماعی و بین فردی میشود. هدف از اجرای این طرح بررسی تاثیر برخی عوامل اجتماعی، فردی بر میزان افسردگی دانش آموزان دو دبیرستان دخترانه و پسرانه اهواز است. مواد و روشها: گروه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم در دو دبیرستان شهر اهواز بوده است که تعداد آنها ۳۹۸ نفر است. برای اندازه گیری افسردگی در این تحقیق از پرسشنامه استاندارد بک استفاده شده است این پرسشنامه دارای ۲۱ سوال چهارگزینه ای می باشد علیرغم استاندارد بودن این پرسشنامه و به کارگیری فراوان آن در جوامع دانش آموزی ایران به جهت تایید پایایی ابزار و با استفاده از روش توزیع مجدد ضریب آلفای کرونباخ برای آن به اندازه ۸۳ درصد محاسبه شده است. برای بیان توصیفی داده ها از شاخص های عددی و جداول توزیع فراوانی و برای پاسخ به سوالات تحقیق از آزمون من ویتنی، آزمون کروسکال والیس و ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که میزان شیوع افسردگی در دانش آموزان دختر(۱۵.۲۱۶) بیشتر از پسران(۴.۱۸۵)، و رشته ی تحصیلی انسانی کمترین تاثیر(۴.۱۹۵) و رشته ریاضی بیشترین تاثیر(۸۷.۲۰۸)را در بین رشته های تحصیلی برمیزان افسردگی دارد.همچنین بلوغ دیررس نسبت به بلوغ زودرس تاثیر بیشتری بر افسردگی دارد و میزان استفاده از فضای مجازی نیز با افسردگی ارتباط مستقیم دارد .همچنین میزان فعالیت های اجتماعی و حضور سازنده نوجوانان در اجتماع نیز تاثیر معکوس در افسردگی دارد. بحث و نتیجه گیری: وجود افسردگی در بین جامعه دانش آموزی کشور نشان از عدم توجه جدی اولیای خانه و مدرسه به این موضوع داشته و عوارض ناشی از آن میتواند به آینده نسل جوان صدمات جبران ناپذیری وارد نماید. با توجه به اثبات تاثیر این عوامل بر افسردگی لازم است که از سوی والدین و معلمان و اجتماع راهکارهای مناسب برای پیشگیری از بروز افسردگی در نوجوانان اتخاذ شود.اجرای کارگاه ها و برنامه های آموزشی برای دانش آموزان، والدین و معلمان میتواند در این زمینه کارساز باشد. حضور متخصصان روان شناسی در مدارس به عنوان مشاور خانه و مدرسه یکی از برنامه های موثر حمایتی است که انشاءاالله مورد توجه مسئولین آموزشی قرار گیرد.