تبیین و اولویت بندی نقش های دولت در ترویج مسئولیت اجتماعی سازمانی از طریق خط مشی های عمومی

زمینه و هدف: تلاش سازمان ها برای برآورده کردن انتظارات ذینفعان کلیدی خود موجب ارتقای بهره وری پایدار آن ها و تامین منافع جامعه می شود. از میان عوامل گوناگونی که می توانند به ترویج مسئولیت اجتماعی سازمانی مساعدت کنند در این پژوهش به نقشی که دولت از طریق خط مشی های عمومی در این زمینه ایفا می کند پرداخته شده است. روش: این پژوهش کاربردی با روش کمی انجام شده است. به این منظور میزان اهمیت و اولویت انواع نقش های دولت در این زمینه در قالب چهار نوع اصلی خط مشی عمومی ارزیابی و رتبه بندی شده است. داده ها با نظرسنجی از خبرگان به کمک پرسشنامه گردآوری شده و با روش تصمیم گیری بهترین –بدترین تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: میزان اهمیت و تاثیرگذاری انواع نقش های دولت در این زمینه و همچنین تاثیرگذاری چهار نوع اصلی خط مشی عمومی (خط مشی های تنظیمی، تسهیل گرانه، شراکتی و تاییدی) متفاوت اما قابل تایید است. نتیجه گیری: سازمان های عمومی می توانند با استفاده از این چهار نوع خط مشی میزان تمایل و التزام سازمان ها به عمل به مسئولیت های اجتماعی خود را ارتقا دهند. ترکیب بهینه این خط مشی ها به شرابط موجود و میزان تمایل و توانایی بخش خصوصی و جامعه مدنی برای مشارکت فعال در این زمینه بستگی دارد. یافته های این پژوهش می تواند به عنوان راهنمایی آگاهی بخش و کارساز در این راه مورد استفاده قرار گیرد.