بررسی هوشمندی کسب و کار با تاثیرپذیری از دانش نوآور کار افرینی و افزایش انگیزش و رغبت شغلی نیروی انسانی سازمان های خصوصی

این پژوهش به منظور بررسی هوشمندی کسب و کار با تاثیرپذیری از دانش نوآور کار افرینی و افزایش انگیزش و رغبت شغلی نیروی انسانی سازمان های خصوصی انجام شده است. روش انجام این تحقیق علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این تحقیق کارکنان سازمان های خصوصی استان تهران می باشد که تعداد آن برابر ۵۱۸ نفر است. روش نمونه گیری تصادفی بوده و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران تقریبا برابر با ۱۴۰ نفر برآورد شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته هوشمندی کسب و کار، پرسشنامه استاندارد انگیزش شغلی جونز و فیفر، و پرسشنامه استاندارد رغبت سنج جان هالند استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون پارامتری t برای گروه های مستقل به وسیله نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. نتایج بیانگر آن است که بین میزان هوشمندی کسب و کار افراد گروه نمونه با میانگین ۱/۱۷ با میزان هوشمندی کسب و کار افراد گروه کنترل با میانگین ۷۵/۶ تفاوت معنی داری وجود دارد. هم چنین بین میزان انگیزش شغلی افراد گروه نمونه با میانگین ۲۸/۳۶ با میزان انگیزش شغلی افراد گروه کنترل با میانگین ۲۸/۲۹ نیز تفاوت معنی داری وجود دارد. در ضمن بین رغبت شغلی کارکنان رشته های علوم ریاضی، خدمات، صنعت و کشاورزی برای گروه آموزش دیده به ترتیب با میانگین های ۵۷/۵، ۸۹/۴، ۷۵/۴ و ۸۷/۴ و گروه آموزش ندیده به ترتیب با میانگین های ۸۶/۴، ۴۳/۴، ۱۶/۴ و۴۱/۴ تفاوت معنی داری وجود دارد، ولی در مورد کارکنان آموزش دیده دو رشته علوم تجربی و علوم انسانی با میانگین های ۳۳/۶ و ۴۴/۶ و آموزش ندیده با میانگین های ۳۷/۶ و ۴۷/۶ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که برگزاری دوره های آموزش دانش نوآور کارآفرینی موجب افزایش میزان هوشمندی کسب و کار، انگیزش شغلی و رغبت شغلی کارکنان شرکت کننده در این دوره ها شده است. از این رو پیشنهاد می شود دوره های آموزش دانش نوآور کارآفرینی به طور مستمر ادامه یابد.