شناسایی عوامل، مالک ها و نشانگرهای خوداثربخشی کودکان در دوره دبستان

سمت و سوی جوامع امروزه به سمت موفقیت مداری است درنتیجه برای کسانی که موفیقت بیشتری به همراهخود داشته باشند ارزش بیشتری نسبت به افراد دیگر جامعه قائل هستند. در این بین افرادی هستند که با وجودداشتن توانایی های زیاد؛ اما نگرش های کم بینانه ای نسبت به خود و توانایی های خویش دارند و همین امر موجب می شود که برای پیشرفت خود تلاش موثری انجام ندهند. از آنجایی که بیشتر افکار و نگرش ها در سنین کودکی در انسان نهادینه می شود درنتیجه نقش آموزش و پرورش به عنوان یکی از سازمان های مهم اجتماعی که دانش آموزان را برای ایفای نقش مناسب در اجتماع آینده آماده می کند، در پیدایش خوداثربخشیاهمیت می یابد. در این پژوهش تلاش شده است تا با رویکرد کیفی از نوع فراترکیب به مطالعه مولفه هایخوداثربخشی پرداخته شود و دسته بندی از آن ها صورت گیرد تا معلمان و والدین بتوانند ضمن شناساییضعف نگرش دانش آموزان نسبت به خود در هر حیطه، به تقویت آن حیطه بپردازند. نتایج پژوهش حاضرنشان می دهد که با توجه به تحقیقات پیشین ۱۰۰ مولفه جمع آوری شد و به ۴ بعد شناختی، عاطفی، اجتماعی و رفتاری تقسیم بندی شد و در انتها پیشنهاداتی در خصوص تقویت خود اثربخشی ارائه شده است.