ارایه مدل ساختاری پیش بینی روحیه پژوهشگری بر اساس اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش با نقش میانجیگری اشتیاق تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه باختر ایلام

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری پیش بینی روحیه پژوهشگری دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه باختر ایلام براساس اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش با نقش میانجیگری اشتیاق تحصیلی انجام گرفت. در این پژوهش ازروش توصیفی- همبستگی با نوع مدل معادلات ساختاری استفاده گردید و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویانتحصیلات تکمیلی دانشگاه باختر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که براساس آمار دریافتی از دانشگاه به تعداد ۳۴۲نفر بودند. برای برآورد حجم نمونه، از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) تعداد ۱۸۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی سادهتعیین و انتخاب گردیدند. ابزار اندازهگیری پژوهش نیز شامل؛ مقیاس روحیه پژوهشگری (RSS) شیرزاد، مهرام و کارشکی) ۱۳۹۵ (، پرسشنامه اهداف پیشرفت (AGQ-R) الیوت و مورایاما (۲۰۰۸)، مقیاس نظریه تلویحی هوش (ITIS) عبدالفتاح و یاتس (۲۰۰۶) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی (AEQ) فردریکز، بلومنفلت و پاریس (۲۰۰۴) بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد که مدل ساختاری پیشبینی روحیه پژوهشگری بر اساس اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش با نقشمیانجیگری اشتیاق تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی از برازش مطلوبی برخوردار بود و اهداف پیشرفت تحصیلی وباورهای ضمنی هوش به طور مستقیم و نیز با میانجیگری اشتیاق تحصیلی بر روحیه پژوهشگری دانشجویان تحصیلات تکمیلیتاثیرگذار و قابل پیش بینی است. لذا، دانشجویان بایستی به اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش توجه بیشتریداشته باشند تا زمینه اشتیاق تحصیلی و به تبع آن افزایش روحیه پژوهشگری در آنها فراهم گردد.