مقایسه اثرات آنتی اکسیدانی و ضد دردی گالیک اسید و متفورمین در موش های صحرایی هیپرگلیسمیک القا شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: هیپرگلیسمی با کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و آسیب به اعصاب محیطی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد دردی گالیک اسید (ترکیب طبیعی) با متفورمین (داروی شیمیایی) در موش های صحرایی هیپرگلیسمیک صورت گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی برای القای هیپرگلیسمی، استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز ۶۰ میلی گرم برکیلوگرم ،به صورت داخل صفاقی به موش­های صحرایی نر نژاد ویستار تزریق شد. برای این تحقیق موش ­ها در چهار گروه قرار گرفتند. دو گروه موش ­های کنترل سالم و هیپرگلیسمی بودند که دارویی دریافت نکردند و دو گروه دیگر، موش ­های هیپرگلیسمی بودند که به ترتیب، متفورمین با دوز ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم در روز و گالیک­اسید با دوز ۴۰ میلی گرم بر کیلوگرم  در روز دریافت نمودند. با شروع دوره ۸ هفته ای برای تمام گروه­ ها، هر دو هفته آزمون hot-plate  و tail-flick  گرفته شد و در پایان دوره موش ­ها را بیهوش کرده و خونگیری جهت سنجش میزان فعالیت آنزیم­ های آنتی­ اکسیدانی از حیوانات انجام شد. آنالیز داده ­ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و مقایسه بین میانگین داده­ ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey انجام گردید. یافته ها: تجویز متفورمین و گالیک­اسید به موش­ های صحرایی هیپرگلیسمیک به مدت ۸ هفته نسبت به گروه کنترل هیپرگلیسمی باعث شد تا آستانه درد و فعالیت آنزیم­ های آنتی ­اکسیدانی کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) افزایش یابد )۰/۰۵P˂). نتیجه گیری: گالیک اسید همانند متفورمین می تواند برای بهبود عوارض ناشی از شرایط هیپرگلیسمی موثر واقع شود و ممکن است در آینده برای بیماران دیابتی کاربرد بالینی داشته باشد. * مسئول مکاتبات: مرتضی بهنام رسولی    پست الکترونیکی: behnam@um.ac.ir View ORCID iD Profile You can also search for this author in:  PubMed     ResearchGate   Scopus    Google Scholar    Google Scholar Profile