بررسی میزان بیان lncRNA DSCR۹ در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

زمینه و هدف: بررسی­ ها نشان داده است که DSCR lncRNA از سرطان و التهاب جلوگیری می­ کند و بیان آن منجر به فعالیت های ضد توموری می­ شود. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی ارتباط میزان بیان lncRNA DSCR۹ با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ بود. روش تحقیق: از ۲۰ نمونه بافت بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و ۲۰ بافت سالم روده افراد سالم نمونه گیری انجام شد. استخراج Total RNA و سپس سنتز cDNA انجام شد. بررسی بیان lncRNA DSCR۹ با استفاده از روش Real time RT PCR و پرایمرهای طراحی شده با استفاده از نرم افزار Beacon Designer انجام شد. میزان بیان نسبی lncRNA DSCR۹ محاسبه شد و در نهایت توسط نرم ­افزار GraphPad Prism نتایج مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بیان DSCR۹ lncRNA در سرطان کولورکتال در مقایسه با گروه کنترل و همچنین در تومور افراد دارای متاستاز و فاقد متاستاز افزایش یافت. از طرفی بیان نسبی  DSCR۹ lncRNA در تومور افراد دارای مرحله ۱ و ۲ و در افراد دارای تومور با اندازه متفاوت افزایش معناداری را نشان نداد؛ اما بیان نسبی lncRNA DSCR۹ در تومور افراد دارای گرید ۱ و ۲ افزایش بیان داشت و از نظر آماری معنا دار بود (۰/۰۱۴۴P=). بررسی اختصاصیت و حساسیت lncRNA DSCR۹ نشان داد که به عنوان یک نشانگر (۰/۰۰۰۱P=) می تواند جمعیت بیمار را از سالم جدا کند. نتیجه گیری: در تحقیق حاضر بیان نسبی lncRNA DSCR۹ در افراد مبتلا به سرطان کولورکتال در مقایسه با کنترل افزایش بیان داشت که احتمالا می­تواند به دلیل فعال کردن پروتئین­های دخیل در سرطان و افزایش مسیر سیگنالینگ Wnt/beta-catenin باشد و باعث رشد سلول­ های تومور و رگ ­زایی در سرطان باشد. بنابراین با توجه به تغییرات بیان ژن DSCR۹ lncRNA  در سرطان کولورکتال احتمالا می­ توان از این ژن به عنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص تومور استفاده نمود. * مسئول مکاتبات: نوشا ضیاء جهرمی  پست الکترونیکی: Nooshazia.۵۹@gmail.com View ORCID iD Profile You can also search for this author in:  PubMed     ResearchGate   Scopus    Google Scholar    Google Scholar Profile