معرفی، روش های ساخت و کاربرد نانوفلاورهای هیبریدی آلی-غیرآلی در علوم زیستی

نانوفلاورهای هیبریدی آلی-غیرآلی با شکل فضایی شبه گل، نانوساختارهای جدیدی هستند که از دو جزء آلی و غیرآلی تشکیل می­ شوند. به طورکلی، جزء آلی نانوفلاورهای هیبریدی عموما از پروتئین­ ها، DNA، RNA، عصاره­ ها و متابولیت­ های گیاهی و پلیمرهای طبیعی و جزء غیرآلی از فسفات فلزات مختلف از قبیل مس، کلسیم، منگنز، آهن، روی، کبالت، کادمیم، آلومینیوم، نقره، طلا و غیره می­ باشد. تاکنون ۵ روش حائز توجه برای تهیه آن­ ها شامل مینرالیزاسیون زیستی، سونیکاسیون سریع، روش دومرحله ­ای، تنش برشی و روش تغلیظ ­کردن معرفی شده ­است. این نانوساختارها به کاربردهای نویدبخش متعددی در حیطه­ هایی از قبیل تثبیت آنزیم­ ها و مولکول­ های زیستی، کاتالیز زیستی واکنش ­های شیمیایی، زیست پالایی، حسگرهای زیستی الکتروشیمیایی، حامل­ های دارو و ژن، تشخیص بیماری­ های مختلف، نورگرمادرمانی و غیره دست­ یافته ­اند و در یک دهه اخیر تحقیقات زیادی پیرامون آن­ ها انجام ­گرفته است. پایگاه های اطلاعاتی شاملGoogle Scholar ،Scopus ،ScienceDirect  و  Springerبا استفاده از واژه های کلیدی نانوساختار هیبریدی، نانوفلاور، علوم زیستی و کاتالیزور زیستی برای یافتن مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفت. مطالعه این نانوکریستال­ های هیبریدی آلی-غیرآلی ممکن است به ایجاد راه حل های خلاقانه جدیدی در زمینه ­های به کارگیری موثر سیستم ­های آنزیمی، توسعه سریع نانوموادزیستی و صنایع بیوتکنولوژی منجرشود. مقاله مروری حاضر، انواع مختلف نانوفلاورهای هیبریدی، روش ­های ساخت، ویژگی­ های ساختاری و همچنین کاربردهای آن­ ها در علوم زیستی مورد بررسی قرار داده­ است.