مقایسه عمل جراحی بای پاس کرونری به روش بدون پمپ و با پمپ

زمینه و هدف: بایپاس کرونر با استفاده از دستگاه قلب و ریه مصنوعی روش قابل قبول، با مورتالیته و موربیدیته کم و از راههای موثر درمانی با نتایج طولانی مدت عالی جهت بیماران کرونری میباشد، در سالهای اخیر روش جراحی کرونری به طریقه بدون پمپ متداول شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بالینی، تغییرات آنزیمی و الکتروکاردیوگرافیک در بیمارانی که با یا بدون استفاده از دستگاه قلب و ریه مصنوعی تحت عمل جراحی بای پاس کرونری قرار گرفته اند، انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی از بین ۱۱۵ بیمار مورد مطالعه، ۷۵ نفر به روش بدون پمپ و ۴۰ نفر به روش با پمپ تحت عمل جراحی ایزوله و الکتیو بایپاس کرونر قرار گرفتند. بیماران از نظر بالینی در طول مدت بستری، تغییرات ECG، میزان CK-MB و CTnI قبل و بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماری t، آنالیز واریانس یک و دو طرفه، c۲ و آزمون دقیق فیشر تحلیل گردید.یافته ها: دو گروه از نظر سن (میانگین سنی ۳/۵۶ و ۶/۵۵ سال) و جنس، عوامل خطر، EF (Ejection Fraction) قبل از عمل، Functional Class، تعداد عروق گرفتار و تعداد متوسط گرافت اختلاف معنیداری نداشتند. میانگین CK-MB بعد از عمل در گروه بدون پمپ کمتر از گروه پمپ بود (میانگین U/lit ۷/۳۶±۳/۳۹ در مقابل U/lit ۳۳±۶۸/۵۶ و ۰۳/۰=P). میزان تروپونین I بعد از عمل در گروه بدون پمپ به طور معنی داری کمتر از گروه پمپ بود (۰۳/۰=P). در گروه بدون پمپ میزان هموراژی (۰۰۹/۰=P) و نیاز به ترانسفوزیون خون (۴۴/۰=P) در ۲۴ ساعت اول بعد از عمل از گروه پمپ کمتر بود. از نظر طول مدت بستری ICU و بیمارستان، آریتمی، وضعیت همودینامیک بعد از عمل، مدت انتوباسیون، عوارض نورولوژیک و مورتالیتی کلی دو گروه مشابه بودند.نتیجهگیری: طبق یافته های این مطالعه، در عمل جراحی بایپاس کرونری به روش بدون پمپ، تغییرات آنزیمی (صدمه میوکارد) کمتر از روش با پمپ میباشد و بررسی آنزیمی (تروپونین) معیاری مناسبتر از ECC جهت ارزیابی صدمه میوکارد است. استفاده از روش بدون پمپ برای بیماران کرونری روشی مطمئن میباشد.