رفاه عمومی در گرو تقویت زیرساخت های ریلی کلانشهرها

هرچند که وظیفه و رکن اصلی سیستم حمل ونقل آسان سازی در آمد و شدهای شهری و دسترسی مطلوب به خدمات و امکانات شهری است، اما تغییرات سریع در عملکردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شهرها، تنش بین بازیگران و منافع مختلف را افزایش داده است که خواستار رویکردهای جدید برای برنامه ریزی شهری و شیوه های طراحی شهری هستند. علاوه بر این، روند دموکراتیزه شدن، همراه با افزایش قدرت جامعه مدنی و دسترسی به اطلاعات، دولت های شهری را مجبور کرده است که نسبت به خواسته های شهروندان پاسخگوتر باشند. در این بین سیستم های حمل ونقل اعم از سیستم های ریلی، ترامواها و خیابان های شهری به عنوان ارکان مهم این سیستم هستند. از همین رو سیستم حمل و نقل ریلی مترو اهمیت ویژه ای دارد. زیرا یک سیستم حمل ونقل در مترو روزانه صدها هزار نفر در واگن های خود جای می دهد که به نوعی زمینه ایجاد یک آوردگاه بلامنازع اجتماعی را فراهم می آورد. و به همین دلیل از نگاهی انسان مدار، بررسی های عملکرد گرایانه در ایستگاه های مترو کافی نیست و شناخت زمینه های روابط اجتماعی به عنوان مرحله ای برای معرفت اجتماعی، پیشرفت شخصی و تبادل اطلاعات اهمیت می یابد. امروزه مترو سبب تغییرات بسیاری در زندگی روزمره شهروندان شده است و علاوه بر ایجاد فضایی برای شکل گیری روابط و تعاملات اجتماعی شهروندان، شهرها را در ابعادی کوچک تر ازآنچه هست، می نمایاند. پس از تحلیل و بررسی داده ها به کمک روش همبستگی پیرسون به این نتیجه رسیده شد که رابطه ی معناداری بین برخی مولفه های شهرگرایی و عوامل تسهیل پذیرش همگانی حمل و نقل عمومی شهری در شیراز وجود دارد.