تبیین تجارب عدم تمایل به واکسیناسیون کووید ۱۹ در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زاهدان (یک مطالعه کیفی)

زمینه و هدف: بیماری کووید ۱۹ به یک معضل جهانی تبدیل شده است و پیشگیری از طریق واکسیناسیون سبب کاهش خسارت ها و تلفات انسانی در زمان بروز رخداد می شود. درک عوامل موثر بر پذیرش واکسیناسیون و شناسایی موانع و تسهیل تصمیم گیری ها در زمینه واکسیناسیون از جنبه های مهم طراحی استراتژی های موثر برای بهبود میزان پوشش واکسیناسیون در بین مردم این استان است. لذا هدف از این مطالعه تبیین تجارب عدم تمایل به واکسیناسیون کووید ۱۹ در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زاهدان می باشد. روش تحقیق: این مطالعه از نوع کیفی به روش قراردادی می باشد که با هدف کاربردی در سال ۱۴۰۰ انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل تمام افرادی بودند که از تزریق واکسن کرونا امتناع کرده اند. روش جمعآوری دادهها، مصاحبه نیمه ساختاریافته، بر اساس راهنمای مصاحبه بود. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف تا اشباع داده ها بود. یافته ها: در این پژوهش ۴۰ نفر از افرادی که تمایلی به تزریق واکسن نداشتند، مورد مصاحبه قرار گرفتند. در تحلیل مصاحبه های صورت گرفته با مشارکت کنندگان، در نهایت در مرحله کد گذاری تعداد ۱۵ طبقه فرعی و ۵ طبقه اصلی (باورهای کلیشه ای، دریافت اطلاعات بازدارنده، محدودیت های جسمی و سلیقه ای، کمبود امکانات و خدمات، کوتاهی دستگاه های تصمیم گیرنده) استخراج شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه سواد سلامت پایین و کم اهمیت شمردن واکسیناسیون عامل اصلی در عدم تمایل به واکسیناسیون کووید ۱۹ می باشد و برای رفع این موضوع سیاست های کلانی در امر آموزش باید تدوین گردد. توجه به اعتقادات مذهبی و جنبه های تقدیر گرایی در کنار گروه های سنی بالاتر و افراد با وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالاتر می تواند در برنامه ریزی های آتی سیاست گذاران سلامت در زمینه واکسن کووید به طور خاص مد نظر قرار گیرد.