مقایسه نتایج تشخیصی روش سلول شناسی و برش بافتی منجمد با آسیب شناسی بافتی طی عمل جراحی

زمینه و هدف: روش معمول جهت تشخیص حین عمل جراحی، برش بافتی منجمد است که هدف از انجام آن تعیین خوشخیم یا بدخیم بودن یک ضایعه توموری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج تشخیصی دو روش سلولشناسی و برش بافتی منجمد طی عمل جراحی انجام شد .   روش تحقیق: در این تحقیق آیندهنگر و تحلیلی که در بیمارستان علیابن ابیطالب(ع) شهر زاهدان و در سال ۸۷-۱۳۸۶ انجام شد، از روش تشخیصی سلولشناسی و برش بافتی منجمد، طی عمل جراحی برای تشخیص ۱۰۰ نمونه تودهای گرفته شده در جراحی استفاده گردید. از حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی به عنوان معیارهای تشخیص و از آزمون کاپا برای مقایسه آماری استفاده شد. نتایج حاصل از روشهای تشخیصی ذکر شده با آسیبشناسی بافتی به عنوان روش استاندارد طلایی مقایسه گردید. داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS (ویرایش ۱۴) و آزمون کاپا، در سطح معنی داری ۰۵/۰>P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.   یافته ها: سلولشناسی حین عمل جراحی دارای حساسیت ۵/۷۰%، ویژگی ۷۵/۹۳%، ارزش اخباری مثبت ۳/۹۲%، و ارزش اخباری منفی ۷۵% بود. در روش برش بافتی منجمد حساسیت و ویژگی به ترتیب ۸/۵۸% و ۱۰۰% و ارزش اخباری مثبت و منفی ۱۰۰% و ۶/۶۹% بود. توافق معنیداری بین این دو روش وجود داشت (۰۰۱/۰=P).   نتیجه گیری: این یافتهها ارزش سلولشناسی حین عمل جراحی را در تشخیص بدخیمیهای مختلف تایید می کند و به عنوان روشی جایگزین برای برش بافتی منجمد، بخصوص در مواردی که روش برش بافتی منجمد از نظر مهارتی و امکانات لازم در دسترس نمیباشد یا نمونه کوچک و غیر قابل انجماد است، توصیه میکند .