بررسی تزریق داخل مفصلی بوپیواکائین با مورفین یا متیل پردنیزولون یا به تنهایی بر درد بعد از عمل آرتروسکوپی

زمینه و هدف: آرتروسکوپی زانو برای تشخیص و درمان ضایعات داخل مفصلی کاربرد دارد. کنترل درد حاد بعد از آرتروسکوپی نیازمند به کارگیری روشی با کمترین عوارض جانبی و بیشترین کارآیی می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی پس از عمل تزریق داخل مفصلی ترکیب بوپیواکایین با مرفین یا متیل پردنیزولون یا به تنهایی در آرتروسکوپی زانو بود. روش تحقیق: در این مطالعه کار آزمایی بالینی سه سوکور، ۹۹ بیمار داوطلب آرتروسکوپی زانو به صورت تصادفی به سه گروه: ۱  کنترل بوپیواکایین (۰/۵درصد (، ۲. مرفین (۵ میلی گرم)+ بوپیواکایین (۰/۵ درصد) ۳. متیل پردنیزولون (۴۰ میلی گرم)+ بوپیواکایین (۰/۵ درصد(، تقسیم شدند. در پایان عمل ، داروهای مورد نظر به صورت داخل مفصلی تزریق و میزان درد بعد از عمل در فواصل۱۸،۱۲،۶و ۲۴ ساعت پس از تزریق بر اساس مقیاس آنالوگ بصری ارزیابی شد. همچنین دریافت مسکن تزریقی در طی ۲۴ ساعت نیز ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آنالیز واریانس اندازه های تکرار شونده تحلیل شدند. یافته ها: در هر سه گروه با گذشت زمان شدت درد به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. میزان شدت درد در بازه های مختلف پس از عمل، در دو گروه متیل پردنیزولون + بوپیواکائین و گروه مرفین+بوپیواکائین یکسان بود اما شدت درد در این دو گروه به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بود. همچنین میزان نیاز به مسکن در گروه متیل پردنیزولون+بوپیواکائین نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: تزریق داخل مفصلی ترکیب متیل پردنیزولون+بوپیواکائین و مرفین+بوپیواکائین نسبت به بوپیواکائین به تنهایی، در کاهش درد و نیاز به مسکن تزریقی موثرتر بوده است.