آلودگی باکتریایی مایع سمن: الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و پارامترهای استاندارد اسپرم در مردان شهر بیرجند، ۱۳۹۶

زمینه و هدف: عفونت های دستگاه ادراری- تناسلی می تواند یکی از عوامل مهم ایجاد ناباروری در مردان باشد. شناسایی آلودگی باکتریایی مایع سمن و استفاده از درمان آنتی بیوتیک مناسب می تواند منجر به بهبود پارامترهای اسپرم شود. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی آلودگی باکتریایی مایع سمن و تاثیر آن بر پارامترهای استاندارد اسپرم انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، آنالیز مایع سمن ۴۰ مرد مراجعه کننده به آزمایشگاه های بیرجند با استفاده از دستگاه اسپرمیوگرام مدل CASA انجام شد. برای بررسی قابلیت حیات اسپرم، از رنگ آمیزی ائوزین- نیگروزین استفاده شد. پس از کشت نمونه منی روی محیط های کشت میکروبی، آلودگی باکتریایی با استفاده از روش های میکروب شناسی متداول ارزیابی گردید. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله های باکتریایی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، ۳۰ درصد (۱۲ نمونه) مایع سمن دارای آلودگی باکتریایی تشخیص داده شد که بیشترین فراوانی (۴۱/۷%) مربوط به اشریشیاکلای بود. بین آلودگی باکتریایی منی و سابقه عفونت ادراری، رابطه معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۱=P). کاهش حرکت، حیات و تعداد اسپرم در افراد دارای آلودگی باکتریایی منی به طور معنی داری مشاهده گردید (۰/۰۵P<). نیتروفورانتوئین، جنتامایسین و سفالوسپورین های نسل سوم به عنوان موثرترین گزینه های درمانی برای کاهش آلودگی باکتریایی منی بودند. نتیجه گیری: آلودگی باکتریایی منی می تواند سبب کاهش قابل توجه حرکت، حیات و تعداد اسپرم شود. با توجه به شیوع به نسبت بالای آلودگی های باکتریایی منی و ارتباط قابل توجه آن با فاکتورهای اسپرم، غربالگری میکروبی زوج های نابارور بدون علائم بالینی ضروری به نظر می رسد.