فراوانی علل تشنج در کودکان بستری بیمارستان تخصصی اطفال زاهدان

زمینه و هدف: تشنج در کودکان با شیوع ۴-۶ مورد در ۱۰۰۰ کودک، شایعترین اختلال نورولوژیک طب کودکان است. با توجه به شیوع نسبتا بالای تشنج و اهمیت اثرات روانی - اجتماعی و شناختی آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین علل و عوامل زمینه ای تشنج در کودکان انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، ۱۷۸ کودک بستری مبتلا به تشنج با روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتی شامل مشخصات فردی، حمله تشنجی و رویه های تشخیصی انجام شده، جمع آوری گردید؛ سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری Chi-Square و ضریب همبستگی در سطح معنی داری P£۰.۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از ۱۷۸ کودک مورد بررسی، %۴۲.۸ مونث و %۵۷.۲ مذکر بودند. %۸۶.۷ با زایمان طبیعی و %۱۳.۳ با سزارین متولد شده بودند. میانگین طول بستری %۵.۶۳ روز، سن کودک ۳.۰۵ سال، وزن هنگام تولد ۲۸۳۸.۹۲ گرم و میانگین طول مدت تشنج ۷.۸۵ دقیقه بود. دفعات تشنج در %۴۴.۴ کودکان، سه بار در روز و در %۲۰.۲ آنان سابقه خانوادگی، مثبت بود. %۴۸.۶ بیماران تشنج فیبریل، %۲۸.۱ صرع، %۵.۶ عفونت، %۹.۶ انسفالوپاتی استاتیک و %۷.۹ سایر علل تشنج را داشتند. بین جنس کودک و نوع زایمان و وزن تولد با علت تشنج ارتباط معنی داری وجود نداشت ولی با سن بروز اولین حمله تشنجی و طول مدت تشنج و دفعات تشنج ارتباط معنی داری حاصل گردید (P=۰.۰۰). عوامل زمینه ای تشنج ناشی از تب، عفونت تنفسی فوقانی (%۴۰)، گاستروآنتریت (%۳.۴)، عفونت ادراری (%۴)، پنومونی (%۱۲)، اوتیت (%۵)، سپتی سمی (%۳.۶) و تب با منشا ناشناخته (%۵) بودند.نتیجه گیری: گرچه تشنج در بیشتر موارد اختلال خوش خیمی محسوب می شود، فراوانی آن دسته از تشنج ها که نیازمند بررسی، تشخیص و برنامه ریزی درمانی ویژه هستند، آن قدر هست که در مورد هر کودک شرح حال کامل، معاینه دقیق و ارزیابی پاراکلینیک انجام شود؛ زیرا ارزیابی تشخیصی روی تصمیمات درمانی، مشاوره خانوادگی، نیاز به بستری شدن و پیگیری خاص این بیماران تاثیر می گذارد. ارایه شواهد دقیق از حملات در طول زمان با شناسایی عوامل ایجاد کننده و تشدید کننده حملات کودک می کند و پرستار با کمک آن می تواند دفعات حمله را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و از بروز عوامل آن بکاهد.