بررسی عوامل فردی و سازمانی مرتبط با نشاط اجتماعی زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۸

زمینه و هدف: شادی و نشاط از مهم ترین و موثرترین مولفه های تاثیرگذار در روند زندگی انسان است و بدون آن زمینه فعالیت، خلاقیت، ابتکار، اختراع و زندگی سالم ایجاد نمی شود. شادی ابزار ارزشمندی برای اصلاح شخصیت و عملکرد شغلی کارکنان محسوب می شود؛ به طوری که افراد شاد در محیط کار بیشتر موفق هستند. با توجه به اینکه ایجاد نشاط اجتماعی، اولویت اول استان خراسان جنوبی برای مداخله جامع می باشد؛ هدف از این مطالعه، بررسی عوامل فردی و سازمانی مرتبط با نشاط اجتماعی زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، بر روی ۲۱۴ زن شاغل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک در سال ۱۳۹۸ انجام شد. برای جمع آوری داده ها به منظور سنجش نشاط اجتماعی، از پرسشنامه استاندارد ۲۹سوالی شادکامی آکسفورد استفاده گردید. یافته ها: میانگین نمره شادکامی زنان ۱۲/۳۲±۷۳/۵۵ بود و اکثریت افراد مورد مطالعه از وضعیت شادی متوسطی برخوردار بودند (۶۰/۳%). ضمنا اکثریت افراد، سابقه شرکت در کلاس های شادی را نداشتند (۸۵/۶%). همچنین نتایج نشان داد که بین سن، سطح تحصیلات، تاهل، سطح تحصیلات همسر، شغل همسر در زنان مورد مطالعه با شادکامی، رابطه معنی داری وجود نداشت (۰/۰۵P) نتیجه گیری: به نظر می رسد وضعیت نشاط اجتماعی زنان کارمند در حد متوسطی می باشد؛ لذا انجام مداخلات آموزشی برای بهبود وضعیت نشاط کارمندان به مسئولین و برنامه ریزان پیشنهاد می شود.