بررسی رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی در مدیران و کارکنان بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز

زمینه و هدف: هوش هیجانی یک دسته از تواناییها و مهارتهای غیر شناختی است که توانایی فرد را در مقابله با فشارهای محیطی بویژه تنش ناشی از کار افزایش میدهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی انجام شد.   روش تحقیق: این پژوهش به صورت توصیفی و بر روی ۲۰۰ نفر از مدیران و کارکنان بیمارستانهای آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز در سال ۱۳۸۶ انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استانداردشده هوش هیجانی و تنش شغلی جمعآوری گردید. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، آزمون تی و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنیداری ۰۵/۰>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: تفاوت معنیداری در میزان هوش هیجانی و تنش شغلی در دو جنس مشاهده شد (۰۵/۰>P). همچنین رابطه معکوس معنیداری بین هوش هیجانی با تنش شغلی مشاهده گردید (۰۵/۰>P). مولفههای هوش هیجانی، بویژه خود آگاهی، همدلی، خودانگیزی در پیشبینی تنش شغلی نقش معنیداری داشت.   نتیجه گیری: برخورداری از زیر مولفه های هوش هیجانی منجر به کاهش تنش شغلی خواهد شد. پیشنهاد میگردد کلیه سازمانها، بویژه سازمانهای پزشکی، برای ارتقا و بهبود هوش هیجانی و کاهش تنش شغلی نسبت به برگزاری دورههای آموزشی لازم مبادرت ورزند.