رابطه معنای زندگی با سلامت عمومی کارکنان دانشگاه بیرجند در سال ۹۰-۱۳۸۹

زمینه و هدف: امروزه بررسی ارتباط معنویت با سلامت عمومی مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، ارزیابی رابطه معنا در زندگی با سلامت عمومی بر اساس نظریه معنادرمانی Frankle بود.   روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، از میان ۴۰۴ نفر از کارکنان دانشگاه بیرجند، ۲۴۰ نفر به روش نمونهگیری خوشهای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامههای هدف در زندگی (PIL) و سلامت عمومی (GHQ) بود. داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS (ویرایش ۱۱) و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و ANOVA، در سطح معنیداری ۰۵/۰>P تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: میانگین نمره هدف در زندگی و سلامت عمومی به ترتیب ۹۴/۱۰±۱۳/۷۸ و ۵۹/۹±۸۸/۴۵ بود. ارتباط معنیداری بین نمره هدف در زندگی با سلامت عمومی و مولفه های آن شامل علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و علائم افسردگی مشاهده شد (۰۰۱/۰>P). بیشترین ضریب همبستگی میان هدف در زندگی با علائم افسردگی (۵۳/۰=r) مشاهده شد. بین نمره هدف در زندگی با جنسیت، میزان تحصیلات، سن، وضعیت تاهل و نوع استخدام کارکنان رابطه معنیداری وجود نداشت.   نتیجه گیری: داشتن هدف در زندگی تضمین کننده سلامت عمومی افراد و کارکرد سالم جامعه میباشد. وجود بیشترین رابطه بین هدف در زندگی با کاهش علائم افسردگی، اهمیت نیاز به هدف را تاکید می نماید و از عواملی مانند جنسیت، میزان تحصیلات، سن، وضعیت تاهل و یا نوع استخدام، تاثیر نمیپذیرد.