بررسی اثرات استرس مزمن چندگانه ترتیبی، بر ساختار میکروسکوپی قشر مخچه موش صحرایی نر

زمینه و هدف: افزایش استرس به دنبال پیشرفت تکنولوژی، می تواند باعث اختلال در فعالیت بافت ها و اعضای بدن شود. با توجه به نقش مخچه در هماهنگی حرکات بدن، مطالعه حاضر به منظور بررسی آثار استرس بر روی قشر مخچه موش صحرایی انجام شد. روش تحقیق: ۱۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به صورت تصادفی به ۲ گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات در گروه تحت استرس، به مدت ۱۰ روز، در معرض استرس های مختلف به صورت محرومیت غذایی، محرومیت آب، بی حرکتی در دمای ۴ درجه، شنای اجباری و ایزولیشن قرار گرفتند؛ در حالی که حیوانات گروه کنترل، بدون هیچ مداخله ای در قفس های خود نگهداری شدند. پس از مدت مورد نظر، حیوانات بیهوش شده و مخچه آنها جدا و وزن شد. پس از آماده کردن برش های میکروسکوپی از لب راست مخچه و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، تعداد و اندازه سلول های پورکینژ و ضخامت لایه مولکولار قشر مخچه، با برنامه نرم افزاریImage Tool ، در گروه های مورد مطالعه تعیین شد و داده ها از نظر آماری در سطح معنی داری ۰۵/۰P< مقایسه گردید. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین تعداد و اندازه سلول های پورکینژ، در گروه تحت استرس (به ترتیب ۸۷/۱±۱۷/۶ و ۷/۱۴±۷۵/۸۹) نسبت به گروه کنترل (به ترتیب ۶۵/۱±۴۳/۸ و ۲۵/۱۷±۶۸/۹۶) کاهش معنی داری داشت (به ترتیب ۰۰۱/۰ P< و۰۰۴/۰(P<، ولی میانگین ضخامت لایه ملکولار در گروه تحت استرس، تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استرس مزمن چندگانه ترتیبی، با کاهش اندازه و تعداد سلول های پورکینژ، احتمالا اثرات منفی بر قشر مخچه موش دارد.