بررسی اثر ضد باکتریایی پرده های جنینی انسان در محیط آزمایشگاهی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که شاید وجود ترکیباتی در کانال زایمان و پردههای جنینی وجود دارد که مانع از آلودگی رحم و جنین به باکتریها می گردد. مطالعهی حاضر با هدف ارزیابی خاصیت ضد باکتریایی پردههای جنینی انسان در محیط آزمایشگاهی انجام شد .   روش تحقیق: در این مطالعه از پردههای جنینی ۲۴ زن باردار سالم استفاده شد. پس از کشت سفرهای هفت سوش باکتریایی، قطعاتی از غشای آمنیوتیک و نیز غشای کوریوآمنیوتیک بر روی محیط کشت قرار گرفت. از دیسکهای آنتیبیوگرام و بافت بند ناف به عنوان کنترل مثبت و منفی استفاده گردید و تشکیل هالهی عدم رشد در اطراف هر غشا بررسی شد.   یافتهها: اثرات ضد باکتریایی در اطراف غشاهای آمنیوتیک و کوریوآمنیوتیک برای برخی از سویهها مشاهده شد، در حالی که در موارد متعددی مقاومت آنتیبیوتیکی برای همان سویهها یافت گردید. بیشترین اثر ضد باکتریایی بر روی سویههای استرپتوکوکوس پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس یافت شد. میانگین قطر هاله ممانعت از رشد برای باکتریهای استرپتوکوکوس پیوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس در اطراف غشای کوریوآمنیوتیک بسیار بیشتر از اندازه آن برای همین باکتریها در اطراف غشای آمنیوتیک بود. آنالیز آماری با استفاده از آزمون T-test این اختلاف را معنی دار نشان داد (۰۰۵/۰ ≥P ).   نتیجهگیری: این مطالعه خاصیت ضد باکتریایی پردههای جنینی را تایید میکند. بنابراین، ایده به کارگیری پردههای جنینی به عنوان یک مکمل ارزشمند ترکیبات آنتی بیوتیکی به منظور تسریع درمان عفونتهای بالینی و نیز زخم های عفونی مطرح می گردد.