خواص آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی و اسانس روغنی گیاه درمنه (emisa persicaArt): مقاله کوتاه
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-20-4_011
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: مصرف ترکیبات آنتی اکسیدانی مشتق از گیاهان، باعث کاهش شیوع بسیاری از بیماری های مزمن می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه خواص آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی و اسانس گیاه درمنه منطقه لرستان بود. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در سال ۱۳۹۱ بر روی عصاره هیدروالکلی و اسانس گیاه درمنه تهیه شده از منطقه لرستان انجام گرفت. توان حذف رادیکال های آزاد با استفاده از روش ۲ و ۲ دی فنیل-۱-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، با استفاده از روش فسفومولیبدات اندازه گیری شد. میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی نمونه ها، با استفاده از روش فولین سیوکالتو و زیشن اندازه گیری شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش ۱۳) و آزمون کروسکال-والیس، در سطح معنی داری (۰۵/۰P<) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: ظرفیت تام آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه، به ترتیب برابر با: ۵۵/۰±۰۵/۱ و ۱۸/۵±۱۲۳۴/۲۵ نانومول اسیدآسکوربیک بر گرم اسانس یا عصاره، میزان ترکیبات فنل عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه به ترتیب برابر با: ۳±۱۴/۱۳۱ و ۰۷/۱۰±۶۸/۳۲۶ میلی گرم گالیک اسید بر گرم اسانس یا عصاره و میزان ترکیبات فلاونویید عصاره هیدروالکلی و اسانس درمنه به ترتیب برابر با: ۶۵/۰±۴/۱ و ۹۴/۰±۳/۶ میلی گرم کوئرسیتین بر گرم اسانس یا عصاره بود. میزان IC۵۰ عصاره هیدروالکلی، اسانس و بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن (BHT) به عنوان کنترل مثبت به ترتیب برابر با: ۱±۸۸/۳، ۳۴±۶۷/۱۶۴۷۰ و ۵۲/۴±۷۳/۱۶۵ میکروگرم بر میلی لیتر بود. نتیجه گیری: درمنه منبع قابل ملاحظه ای از ترکیبات آنتی اکسیدانی است و احتمالا می توان از آن در فرآورده های غذایی، دارویی و صنعتی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن احمدوند
department of biochemistry, faculty of medicine, Lorestan University of Medical Sciences, Khoramabad, Iran
حمزه امیری
department of biology, faculty of basic science, Lorestan University, Khoramabad, Iran.
حمید دالوند
department of biology, Islamic Azad University, Brojerd Branch, Brojerd, Iran.
شاهرخ باقری
department of biochemistry, faculty of medicine Lorestan University of Medical Sciences, Khoramabad, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :