رابطه میان بهره هوشی با هوش فرهنگی و خودنظارتی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBUM-23-3_009

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بهره هوشی، هوش فرهنگی و خودنظارتی از مولفه های مهم و تاثیرگذار بر فرآیند یاددهی و یادگیری دانشجویان می باشد؛ بر این اساس، این مطالعه به بررسی رابطه میان بهره هوشی با هوش فرهنگی و خودنظارتی در دانشجویان پرداخت. روش تحقیق: در یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی همبستگی، تعداد ۱۷۱ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای مورد بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی بهره هوشی، هوش فرهنگی و خودنظارتی به ترتیب از آزمون های استاندارد آر بی کتل مقیاس سوم، هوش فرهنگی Earley & Ang و خودنظارتی Snyder استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل در سطح معنی داری ۰۵/۰≥P استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره های ضریب هوشی، هوش فرهنگی و خودنظارتی شرکت کنندگان در مطالعه به ترتیب برابر با: ۴۴/۱۰±۱۰۶ و ۳۱/۱۷±۷۳/۸۵ و ۲۰/۳±۳۵/۱۲ بود. نمره هوش فرهنگی در بین دو جنس، تفاوت قابل ملاحظه ای نشان نداد. رابطه مثبت و معنی داری بین میانگین نمره هوش فرهنگی و خودنظارتی مشاهده گردید (۰۰۰/۰P<، ۳۷/۰R=)؛ ولی بین نمره هوش فرهنگی و ضریب هوشی و همچنین بین نمره خودنظارتی و ضریب هوشی ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامطلوب نمره هوش فرهنگی و البته اکتسابی بودن بخش قابل توجهی از مهارت ها و قابلیت های آن، پیشنهاد می گردد برنامه های آموزشی و فرهنگی ویژه ای برای تقویت هوش فرهنگی در نظر گرفته شود.

نویسندگان

علی اکبر اسماعیلی

Social Determinants of Health Research Center, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran.

ابراهیم اکبرزاده

Department of Emergency Medicine, Faculty of Medicine, Yazd University of Medical Sciences, Yazd, Iran.

یحیی محمدی

EDC, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran & Department of Curriculum Development, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran.

محمدعلی نعمتی

Department of Educational Sciences, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabei University, Tehran, Iran.

محمدرضا رئیسون

Social Determinants of Health Research Center, Department of Social Medicine, Faculty of Medicine, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran & PhD Student of Higher Education Management, Allameh Tabatabei University, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Ghiasi Nodooshan A. Mohammadi Y, Akbari H, Raeisoon MR. Investigating ...
  • ۵ -Ang S, Van Dyne L, Koh C, Ng KY, ...
  • Ghaderi V, Irvani M, Farnia MA. A study of the ...
  • Peterson B. Cultural intelligence: A guide to working with people ...
  • Wright NS, Drewery GP. Forming cohesion in culturally heterogeneous teams: ...
  • Cheraghmollaee L, Khosravi Z, Banijamali SS. Efficacy of training self-monitoring ...
  • Ghasemi V, Vahida F, Yazdkhasti G. An Analysis of Cultural ...
  • Scheithauer MC, Kelley ML. Self-Monitoring by College Students with ADHD: ...
  • DiGangi SA, Maag JW, Rutherford RB. Self-graphing of on-task behavior: ...
  • Samari AA, Tahmasebi F. The study of correlation between emotional ...
  • Mohamadameenee Z. The relation between self regulated learning strategies, motivational ...
  • نمایش کامل مراجع