بررسی اپیدمیولوژیک بیماران سوختگی بستری شده در بیمارستان امام رضا(ع) بین سال های ۸۵ تا ۱۳۹۱

زمینه و هدف: سوختگی، از پرهزینه ترین آسیب ها است که در همه سنین رخ می دهد. بنا بر اهمیت سوختگی و با توجه به اینکه ساختار جمعیتی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در هر منطقه تفاوت دارد، کسب اطلاعات خاص در هر منطقه، برای برنامه ریزی های پیشگیری و درمانی ضروری است؛ بنابراین مطالعه مقطعی گذشته نگرحاضر، با هدف بررسی عوامل اپیدمیولوژیک مرتبط با سوختگی های منجر به بستری شدن بیماران در بیمارستان امام رضا بیرجندانجام شد. روش تحقیق: مطالعه مقطعی (گذشته نگر) حاضر، بر روی کلیه بیماران مبتلا به سوختگی بستری شده در بیمارستان امام رضا بیرجند که ۱۱۶۰ نفر بودند در طی ۶ سال (از ابتدای سال ۱۳۸۵ تا پایان اسفندماه ۱۳۹۰) انجام شد. داده های لازم توسط پرسشنامه پژوهشگرساخته، جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش ۵/۱۵) و با کمک آزمون های آماری من ویتنی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران، ۶/۲۰±۶/۲۴ سال و طول مدت بستری آنها ۴/۱۲±۶/۱۱ روز بود. اغلب بیماران را مردان (۸/۵۸%)، افراد مجرد (۱/۵۴%)، بیکار (۱/۲۴%)، دارای تحصیلات در حد بی سواد یا ابتدایی (۴/۷۱%) و دارای بیمه خدمات درمانی (۴/۶۰%) تشکیل می دادند. بیشترین فراوانی عامل سوزاننده، شعله ناشی از احتراق نفت و بنزین (۹/۴۳%) و بیشترین علت، حوادث اتفاقی در منزل (۱/۷۳%) بود. ۸/۳۷% بیماران، ۱۰ تا ۲۹ درصد سوختگی داشتند و اغلب (۹/۵۵%)، سوختگی درجه ۲ و ۳ توام داشتند. ۱/۱۴% بیماران فوت شدند. بستری بیماران در فصول زمستان (۲/۲۸%) و پاییز (۲۶%) بیشتر بود. ارتباط آماری معنی داری بین متغیرهای علت (۰۰۱/۰=P) و درصد سوختگی (۰۰۱/۰=P) با فصل وجود داشت. بین طبقات سنی مورد مطالعه و درصد سوختگی سطح بدن (۰۰۱/۰=P)، ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: شیوع سوختگی در مردان و در کودکان بیشتر رخ می دهد.