ارزیابی یک استراتژی یادگیری یکپارچه در یک کارگاه آموزشی طراحی شهری مجازی: با تاکید بر پنج اپیزود کشف شهری

شیوع و گسترش همهگیری بیماری کرونا، تعهدات و واکنشهای جدیدی را نهادینه کرد، یکی از آنها شامل ایجاد بسترهای آموزشی آنلاین بود. در حالی که تمام مردم جهان در واقع شرایط جدیدی را تجربه میکنند، مسلما فرصتهای جدیدی را برای بازنگری در نحوهی کارکردن معمول در بیشتر زمینهها از جمله طراحی شهری ایجاد کرد. ادبیات آموزش و کارگاه طراحی شهری بر شکاف بین نظریه و عمل تاکید دارد. توجهات معرفتشناختی و هستیشناختی پیرامون این رشته این مسائل را پیچیده میکند. در جهت کاهش این شکاف، این مقاله بر کارگاهی که اخیرا به صورت آنلاین در دانشگاه صنعتی جندی شاپور تدریس شده است، تمرکز دارد. در حالی که بیماری همه گیر کووید ۱۹ محدودیتهای خاصی را برای کارگاه ایجادمیکرد، نتایج امیدوارکننده به نظر میرسیدند. نظریهپردازی راجع به پنج اپیزود کشف شهری (پیادهروی، مشاهده، مواجهه، ادراک و تفسیر)، نه دانشجوی مقطع ارشد طراحی شهری را قادر ساخت تا به جای یک تجربهی یادگیری سیناپتیک در یک تجربهی یکپارچه آموزشی شرکتکنند. این رویکرد نه تنها باعث افزایش خودآگاهی و اعتماد به نفس دانشجویان در مشاهده، تجزیه و تحلیل و طراحی پروژههای آنها (ارزیابی طرح و ایجاد طرح) میشد، بلکه همچنین به آنها کمک میکرد تا بیشتر از همتایان خود یاد بگیرند تا اینکه مقاصد آموزشی تکراری مدرسان خود را انجامدهند.