اثر حفاظتی اپی کاتچین بر زنده مانی سلول عصبی PC۱۲ مواجه شده با داروی والپروئیک اسید
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-33-220_003
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: به خوبی ثابت شده است که داروی ضد تشنج والپروئیک اسید با ایجاد استرس اکسیداتیو در انسان و در تمام گونه های حیوانی مورد آزمایش، تراتوژنیک است. در این مطالعه، باتوجه به ترکیب شیمیایی کاتچین ها، اثر محافظتی آن بر زنده مانی سلول های عصبی PC۱۲ مواجه شده با داروی والپروئیک اسید بررسی شد.
مواد و روش ها: اثرات محافظتی اپی کاتچین (دوز ۱۰-۵۰-۱۰۰-۵۰۰-۱۰۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر) بر سمیت ناشی از داروی والپروئیک اسید بر بقا و زنده مانی سلول عصبی PC۱۲ توسط تست MTT و تست های استرس اکسیداتیو شامل (ارزیابی میزان ROS، SOD، GPx و پراکسیداسیون لیپیدی) بررسی شد. تمامی داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه one-way ANOVA و تست Tukey توسط GraphPad Prism.۸ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: با توجه به نتایج، اپی کاتچین اثرات سیتوتوکسیک اسید والپروئیک را در غلظت های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر کاهش داد(۰/۰۰۰۱P<). اپی کتچین به طور معنی داری استرس اکسیداتیو ناشی از والپروئیک اسید را از طریق کاهش تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) و مالون دی آلدهید (MDA) اعمال کرده است (۰/۰۰۱< Pو ۰/۰۰۰۱P<).
استنتاج: مطالعه حاضر نشان داد که مصرف اپی کاتچین می تواند پتانسیل آنتی اکسیدانی را افزایش دهد. هم چنین، EC محافظت سلولی قابل توجهی را در برابر سمیت اسید والپروئیک در سلول های PC۱۲ نشان داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد شکرزاده
Professor, Department of Toxicology and Pharmacology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
عباس محمدپور
Assistant Professor, Department of Pharmacology and Toxicology, Faculty of Pharmacy, Sana University, Sari, Iran
زهرا تاجیک
MSc Student in Genetics, Faculty of Pharmacy, Sana University, Sari, Iran
مریم علیزاده
MSc in Applied Chemistry, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
شقایق آقاجان شاکری
PhD in Toxicology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :