فراز و فرود اخوان المسلمین؛ بررسی علل شکست پس از دستیابی به قدرت در ۲۰۱۱م

اخوان المسلمین یکی از گروههای سیاسی مهم و تاثیرگذار در سیاست داخلی مصر است که از آغاز شکلگیری در سال ۱۹۲۸م. همواره از شرکت فعال آن در عرصه داخلی مصر ممانعت به عمل آمده بود. بعد از سقوط حسنی مبارک، اخوان المسلمین یک بازیگر سیاسی منسجم و سازمان یافته بود که قابلیت به دست گرفتن قدرت در دوران پسا مبارک را داشت. اما تنها بعد از یک سال از رسیدن به قدرت، این گروه به حاشیه رانده شده و نفوذ و اعتبارش را در نگاه بسیاری از مصریان از دست داده است. این پژوهش با طرح این سوال که « عوامل ناکامی اخوانالمسلمین پس از ۲۰۱۱میلادی چه بوده است؟» با روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از رویکرد سازه انگارانه به ارزیابی این فرضیه میپردازد که نظامیان مصر و گروه های مخالف، اخوان المسلمین را به عنوان عامل بیثباتی و رواج تفرقه در بین گروههای اسلامگرا تلقی می کردند و به همین دلیل مانع قدرت گیری این گروه می شدند. این تلقی گروه های مخالف از اخوان اصلی ترین عامل شکست اخوان در کنار دلایل ساختاری دیگر پس از دستیابی به قدرت در ۲۰۱۱م است. واژگان کلیدی: انقلاب مصر، اخوان المسلمین، بهار عربی، سازه انگاری.