بررسی اثر پوشش کاسپی بر استحکام شکست پرمولرهای درمان ریشه شده ماگزیلا با کامپوزیت مستقیم

سابقه و هدف: در این مطالعه، اثر پوشش کاسپی بر استحکام شکست پرمولرهای درمان ریشه شده ماگزیلاری ترمیم شده با کامپوزیت مستقیم، بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۸۴ دندان پرمولر ماگزیلاری سالم کشیده شده به ۳ گروه مساوی تقسیم شدند. در هر ۳ گروه، درمان ریشه انجام شد و طراحی حفره دسترسی به صورت MO (Mesio-occlusal) با حفظ مارژینال ریج دیستال صورت گرفت. درگروه اول، کاسپ های باکال و پالاتال و در گروه دوم، کاسپ پالاتال ریداکت شد. در گروه سوم کاسپی ریداکت نشد. تمامی دندان ها با کامپوزیت رزین ترمیم شدند و توسط دستگاه اینسترون تحت نیروی فشاری به نحوی قرار گرفتند که نیرو هم زمان به هردو کاسپ با سرعت ثابت ۵/۰ میلی متر بر دقیقه وارد شد. داده ها توسط نرم افزار ۱۶SPSS آنالیز شد. یافته ها: مقاومت به شکست(میانگین±انحراف معیار) گروه های۱-۳ به ترتیب۱/۰۶±۳/۴، ۱±۷/۲ و۰/۸۴±۲/۵۶ مگاپاسکال بود. میانگین اثر پوششی کاسپی بر استحکام در گروه اول نسبت به گروه دوم و سوم به طور معناداری بالاتر بود(۰/۰۵P<). شکستگی های بالا یا در حد CEJ (Cementoenamel junction) (مطلوب) در سه گروه به ترتیب ۲۳ (۸۲/۱ درصد)، ۲۵ (۸۹/۳ درصد) و ۲۷ (۹۶/۴درصد) بود و اختلاف معنی داری در نوع شکست بین سه گروه وجود نداشت. استنتاج: هنگام ترمیم دندان های پرمولرماگزیلاری درمان ریشه شده با کامپوزیت مستقیم، در مواردی که یک سطح پروگزیمالی درگیر است، در صورت طراحی حفره MO/DO و ریداکت هردوکاسپ باکال و پالاتال با حفظ مارژینال ریج سالم، دندان ها استحکام شکست بالاتری دارند.