ارزش تشخیصی تست مالامپاتی در وضعیت های خوابیده و نشسته همراه با آه و بدون آه کشیدن در بیهوشی

سابقه و هدف: ارزیابی راه هوایی در بیهوشی بسیار مهم است. هدف از این مطالعه تعیین شاخص های ارزش تشخیصی تست مالامپاتی در وضعیت های خوابیده و نشسته همراه با آه و بدون آه کشیدن در بیماران کاندید بیهوشی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی با رویکرد تشخیصی، ۲۰۰ بیمار بزرگسال بررسی شدند. مطالعه در اتاق عمل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۹۸-۹۷ انجام شد. جامعه مورد مطالعه تمامی بیماران بالای ۱۶ سال که نیاز به بیهوشی عمومی و لوله گذاری تراشه داشتند، بود. شاخص های تشخیصی تست مالامپاتی شامل دقت، حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی در چهار حالت بررسی شد. همبستگی بین روش های مختلف مالامپاتی با تست استاندارد کورمک لیهان تعیین شد. یافته ها: در ۱۱ بیمار (۵/۵ درصد) با تست کورمک لیهان، لارنگوسکوپی خیلی سخت و ۱۲ درصد سخت بود. ضریب همبستگی بین کورمک لیهان و مالامپاتی در حالت نشسته با آه کشیدن ۳۳۲/۰ و با حالت سوپاین با آه برابر ۲۸۴/۰ بود. بیش ترین حساسیت (۹/۸۲ درصد) مربوط به حالت سوپاین بدون آه و بیش ترین ویژگی (۸۰ درصد) مربوط به حالت نشسته همراه با آه بود. در سوپاین با آه به طور دو شاخص حساسیت و ویژگی به ترتیب ۷/۶۵ و ۹/۶۷ درصد بود و میزان دقت در وضعیت نشسته با آه برابر ۴/۷۷ درصد بود. استنتاج: بیش ترین شدت همبستگی بین تست مالامپاتی با کورمک لیهان، در حالت نشسته با آه بود. تست مالامپاتی در حالت سوپاین با آه، حساسیت و ویژگی بالایی دارد و به عنوان یک جایگزین مناسب برای ارزیابی راه هوایی پیشنهاد می شود.