اثربخشی آموزش درس پژوهی بر خودکارآمدی معلمان دوره ابتدایی

هدف: این پژوهش به منظور مطالعه اثربخشی روش درس پژوهی بر خودکارآمدی معلمان ابتدایی انجام گرفته است. روش شناسی: روش پژوهش، شبه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان کلاس ششم مدارس ابتدایی شهر تهران بود وحجم نمونه شامل ۶۰ معلم بودند که به طور تصادفی ساده انتخاب و در گروه های آزمایشی ( ۳۰) نفر و گواه (۳۰ نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودکارآمدی شغلی (ریگز و نایت - ۱۹۹۴) بود. در مرحله پیش آزمون متغیر وابسته (پرسش نامه خودکارآمدی شغلی) روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. آنگاه متغیر مستقل (آموزش درس پژوهی) طی ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. سپس در مرحله پس آزمون،متغیروابسته مجددا برای هر دو گروه (آزمایش و گواه) اجرا شد. روایی پرسشنامه از طریق متخصصان بررسی و تایید شد. پایایی کل پرسشنامه خودکارآمدی شغلی حسب ضریب آلفای کرونباخ ۸۶/۰ و ضریب کرونباخ زیر مقیاس های باورهای خودکارآمدی فردی ۸۶/۰،انتظار پیامدهای فردی ۸۸/۰ ، باورهای کارآمدی جمعی ۸۸/۰و انتظار پیامدهای جمعی ۸۵/۰بودند. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ استفاده شد.نتایج: آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد نمرات پیش آزمون خودکارآمدی معلمان بین اثر دو گروه آزمایش (آموزش درس پژوهی) و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (P=۰.۰۰۰ و F=۲۸/۶۷۸)، این بدان معناست که نمره خودکارآمدی در معلمانی که آموزش درس پژوهی را دریافت کرده اند، بهبود بیشتری یافته است.بحث ونتیجه گیری: از آنجا که آموزش درس پژوهی بر خودکارآمدی معلمان تاثیر دارد ،توصیه می شود به آموزش درس پژوهی برای رشد و تقویت خودکارآمدی معلمان توجه گردد.کلمات کلیدی: آموزش درس پژوهی،خودکارآمدی، خود کارآمدی جمعی، خودکارآمدی فردی ، معلمان دوره ابتدایی .