تثبیت زیستی دی اکسیدکربن حاصل از احتراق نفت سفید و تولید همزمان زیست توده توسط ریزجلبک اسپیرولینا
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-29-172_007
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دی اکسیدکربن عامل اصلی اثر گلخانه ای است. مطالعات قبلی نشان داده اند که دی اکسیدکربن ناشی از مصرف گاز طبیعی و زغال سنگ موجب رشد ریزجلبک ها می شود. در این مطالعه به تعیین میزان حذف دی اکسیدکربن حاصل از احتراق نفت سفید پرداخته شد.
مواد و روش ها: آزمایش ها با ساخت فتوبیوراکتور و تزریق هوا و گاز احتراق به صورت جداگانه به محیط کشت فاقد منبع کربن، انجام شد. جریان گاز عبوری (از راکتور) ۵/۱ لیتر بر دقیقه بود. منبع نور با چهار عدد لامپ فلورسنت با شدت روشنایی ۱۰ کیلولوکس در دو حالت دائم و متناوب تامین شد. غلظت دی اکسیدکربن ورودی به راکتور در محدوده۵۸۰ تا ۶۰۰۰ قسمت در میلیون انتخاب و به روش NDIR اندازه گیری شد. غلظت اولیه جلبک ۲۰ میلی گرم در لیتر بود. میزان تولید زیست توده در مراحل مختلف آزمایش اندازه گیری شد.
یافته ها: میزان تولید جلبک با دی اکسیدکربن هوا و احتراق نفت سفید حاوی۵۵۰۰ قسمت در میلیون دی اکسیدکربن پس از ۸ روزبا تابش نور متناوب به ترتیب به ۰۷/۰ و ۴۱/۰ گرم در لیتر در روز و غلظت زیست توده به ترتیب به ۲۵/۰ و ۶۳/۱ گرم در لیتر رسید. فاکتور تثبیت دی اکسیدکربن در غلظت ۵۸۰ تا ۵۵۰۰ قسمت در میلیون با تابش نور متناوب در دامنه ۲۷/۲ تا ۰۳/۴ درصد ثبت شد. غلظت زیست توده در نور متناوب نسبت به نور دائم ۱۵ درصد کمتر بود و در غلظت دی اکسیدکربن ۵۵۰۰ قسمت در میلیون و نور دائم به ۹۱/۱ گرم در لیتر رسید.
استنتاج: در این مطالعه توانایی فتوبیوراکتور در حذف دی اکسیدکربن تایید شد. هم چنین افزایش غلظت دی اکسیدکربن در گاز احتراق، در افزایش تولید زیست توده نقش دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رمضانعلی دیانتی تیلکی
Associate Professor, Department of Environmental Health, Faculty of Health, Mazandaran University Medical Sciences, Sari, Iran
مرتضی جعفرصالحی
MSc in Environmental Health, Chalous Taleghani Hospital, Mazandaran University Medical Sciences, Chalous, Iran
علیرضا موحدی
MSc in Environmental Engineering, Mazandaran University Medical Sciences, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :