مقایسه تنوع میکروبی دوغ گوسفندی عشایر ناحیه سومار به کمک روش های نسل جدید توالی یابی و مولکولی وابسته به کشت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-14-5_001
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
برخی مردم نگران مصرف مواد غذایی ارگانیکی هستند که احتمالا توسط ریزسازواره های بیماری زا آلوده شده اند، زیرا برخی از این مواد غذایی تحت شرایط بهداشتی ضعیف تولید می شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت بهداشتی دوغ گوسفندی از عشایر سومار و شناسایی کل جامعه میکروبی آن به خصوص باکتری های اسید لاکتیک می باشد. مجموع ۴۰ باکتری اسید لاکتیک از ۳ نمونه دوغ گوسفندی جدا گردید. این جدایه ها براساس روش مولکولی وابسته به کشت، توسط تکثیر ژن ۱۶S rRNA با پرایمرهای یونیورسال۲۷F و ۱۴۹۲R و توالی یابی، به صورت Lactobacillus apis ۲۰% Lactobacillus ultunensi,۱۰% Pediococcus argentinicus, ۱۰% و Lactobacillus delbrueckii ۴۰% شناسایی گردیدند. این شناسایی توسط روش مولکولی مستقل از کشت براساس نسل جدید توالی یابی آمپلیکون های ژن ۱۶S ribosomal RNA کامل شد. نواحی V۳ و V۴ از ژن ۱۶S rRNA تکثیر شد و توسط پلتفرم Illumina MiSeq توالی یابی گردید. این داده ها با نرم افزار BaseSpace و بانک اطلاعاتی greengenes آنالیز گردید. جامعه میکروبی دوغ گوسفندی برپایه نسل جدید توالی یابی در سطح جنس به صورت ۰۸/۹۴% Lactobacillus، ۰۷/۱% Pediococcus، ۳۳/۰% Streptococcus، ۲۰/۰% Enterococcus، ۱۱/۰% Candidatus Blochmannia، ۱۱/۰% Alkalibacillus، ۰۶/۰% Cohnella و ۰۲/۳% باکتری غیرقابل طبقه بندی شناسایی شدند. در سطح گونه به صورت ۸۲/۲۴% Lactobacillus equicursoris، ۸۱/۵۱% Lactobacillus delbrueckii، ۶۱/۳% Lactobacillus apis، ۷۹/۲% Lactobacillus ultunensis، ۸۶/۰% Lactobacillus taiwanensis، ۸۵/۰% Lactobacillus gigeriorum، ۴۲/۰% Pediococcus argentinicus و ۶۴/۱۳% باکتری غیرقابل طبقه بندی شناسایی شدند. روش نسل جدید توالی یابی در شناسایی تنوع میکروبی دوغ صحیح تر و بهتر شناخته شد. نتایج نشان داد دوغ گوسفندی عشایر سومار از کیفیت ضعیف بهداشتی برخوردار است اما هیچ باکتری بیماری زایی در این محصول شناسایی نگردید.
نویسندگان
نفیسه دعوتی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی بهار، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
شهره حسامی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :