بررسی تاثیر تمرین هوازی تداومی بر نسبت Bax/Bcl-۲ و سمیت کبدی ناشی از دوکسوروبیسین در رت های مدل سالمندی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-28-165_004
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: یکی از نکات مهم در درمان سرطان، کاهش عوارض داروهای آن بر بافت های سالم بدن می باشد؛ بنابراین هدف این پژوهش، بررسی اثرات پیشگیرانه تمرین هوازی تداومی بر میزان آپوپتوز و فیبروز کبدی ناشی از القای داروی دوکسوروبیسین در رت های مدل سالمندی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۴۲ سر رت نژاد ویستار، به طور تصادفی در شش گروه (۷ =n) شامل: جوان، سالمند، سالمند+ سالین، سالمند+ دوکسوروبیسین، سالمند+ تمرین+ سالین و سالمند+ تمرین+ دوکسوروبیسین قرار گرفتند. گروه های تمرینی، روی نوارگردان با رعایت اصل اضافه بار، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته تمرین کردند. ۱۵ روز پایانی تمرین، تزریق دوکسوروبیسین یا محلول سالین، با دوز روزانه ۱ میلی گرم/کیلوگرم انجام گرفت. ۴۸ ساعت پس از پایان تمرین، بافت برداری از کبد جهت ارزیابی فیبروز و بیان پروتئین های Bax و Bcl-۲ انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنی داری (۰۵/۰p≤) آنالیز شدند.
یافته ها: تزریق دوکسوروبیسین سبب افزایش معنی دار فیبروز کبدی، بیان پروتئین Bax و نسبت Bcl-۲/ Baxو کاهش معنی دار بیان پروتئین Bcl-۲ شد (۰۵/۰p≤). هم چنین، تمرین هوازی سبب کاهش معنی دار بیان پروتئین Bax، نسبت
Bcl-۲/Bax و فیبروز کبدی و افزایش معنی دار بیان پروتئین Bcl-۲ شد (۰۵/۰p≤).
استنتاج: تمرین هوازی تداومی، باعث کاهش نسبت Bcl-۲/Bax، که شاخصی از افزایش میزان بقا می باشد و نیز کاهش فیبروز کبدی در مقابل دوکسوروبیسین می شود.
کلیدواژه ها:
aerobic training ، doxorubicin ، liver toxicity ، Bax protein ، Bcl۲ protein ، aging ، تمرین هوازی ، دوکسوروبیسین ، سمیت کبدی ، پروتئین Bax ، پروتئین Bcl-۲ ، سالمندی
نویسندگان
مینو دادبان شهامت
PhD Student, Department of Physical Education, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
ولی اله دبیدی روشن
Professor, Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Mazandaran University, Babolsar, Iran
تورج فرازمندفر
Assistant Professor, Medical Cellular and Molecular Research Center, Department of Molecular Medicine, Faculty of Advanced Medical Technologies, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :