بررسی رابطه انفاق با اضطراب، افسردگی و تاب آوری

هدف این پژوهش بررسی رابطه انفاق با اضطراب، افسردگی و تاب آوری در افراد بین ۱۶ تا ۶۰ سال ساکن ایران در سال ۱۴۰۰ بود. از این جامعه آماری، ۲۵۴ نفر به روش نمونه گیری اتفاقی در دسترس، معین شدند. پس از حذف پرسشنامه های ناقص، ۲۴۹ پرسشنامه برای تحلیل آماری باقی ماند.جمع آوری داده ها با استفاده از فرم ۲۸ سوالی پرسشنامه سلامت عمومی GHQ، فرم ۲۵ سوالی مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون و سه سوال در مورد میزان درصدی از درآمد ماهیانه که فرد انفاق می کند، تعداد دفعات انفاق در یک ماه اخیر و میزان استمرار انفاق در یک سال اخیر بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل همبستگی ساده نشان دهنده روابط معنی دار میان تعداد دفعات انفاق در یک ماه اخیر با افسردگی و تاب آوری و نیز میزان استمرار انفاق با اضطراب، افسردگی و تاب آوری بود. همچنین تحلیل رگرسیون به روش هم زمان نشان داد که افسردگی را می توان بر اساس میزان پیوستگی انفاق در یک سال گذشته پیش بینی کرد.