بررسی تاثیر آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور

سابقه و هدف: هنگامی که زوجین متوجه ناباروری خود می شوند، ممکن است تصویر ذهنی آن ها از خود خراب شده و در فعالیت های جنسی دچار آسیب گردند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه گیری به صورت آسان و تخصیص تصادفی بر اساس روزهای زوج و فرد، بر روی ۱۰۸ زن نابارور در مرکز ناباروری میلاد مشهد در سال ۱۳۹۵ انجام شد. ۵۴ زن با تخصیص تصادفی در گروه های ۸-۵ نفره در گروه مداخله و ۵۴ زن در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، ۳ جلسه آموزشی ۹۰ دقیقه ای به فاصله یک هفته برگزار گردید. پس از یک ماه، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS۲۱) و پرسشنامه ی خودانگاره تناسلی جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، من ویتنی، ویلکاکسون، آنالیزکوواریانس،کای اسکوئر و فیشر استفاده شد وp کم تر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله، بین نمره خودانگاره تناسلی در گروه مداخله و گروه کنترل در سطح ۵ درصد تفاوت آماری معنی داری نبود (۷۱۵/۰=p). اما یک ماه بعد از آموزش جنسی، نمره خودانگاره تناسلی بین دو گروه مداخله و کنترل دارای تفاوت آماری معناداری بود (۰۰۱/۰=p). استنتاج: باتوجه به تاثیر مطلوب آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور، به نظر می رسد کاربرد رویکردهایی در راستای آموزش جنسی به منظور ارتقاء خودانگاره تناسلی در مراکز ناباروری ضرورت داشته باشد.