تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل و پارامترهای کینماتیکی راه رفتن دانش آموزان ناشنوای مقطع متوسطه

سابقه و هدف: ناشنوایان به علت نقص در سیستم دهلیزی، که خود این سیستم یکی از اصلی ترین بخش های کنترل تعادل در انسان می باشد، تعادل ضعیف تری نسبت به سایر افراد سالم دارند. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ۳۲ نفر دانش آموز ناشنوا انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شد. گروه تجربی تمرینات را به مدت ۸ هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. قبل از شروع دوره و نیز بعد از پایان دوره از هر دو گروه، تست های تعادلی بس ( BESS)۱ و تست تعادلی زماندار برخاستن و رفتن ( TUG)۲، تست ۱۰ متر راه رفتن و طول گام مورد بررسی قرار گرفت و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS، آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس، تحلیل شد (P<۰/۰۵). یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، اختلاف معناداری را در پس آزمون تست های TUG ، BESS، سرعت راه رفتن و طول گام در هر دو گروه مداخله و کنترل نشان داد. استنتاج: تمرینات پیلاتس میزان تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن و طول گام دانش آموزان ناشنوا را بهبود می دهد.