مهار ژن هومانین جهت بررسی اثرات آن در اثر بخشی داروی Etoposide در رده سلولی سرطان معده
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-27-156_001
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: هومانین یک پپتید ۲۴ آمینواسیدی می باشد که به عنوان فاکتور ایفاکننده ی نقش اتوفاژی در نظر گرفته می شود. نقش بدیهی آن در مهار آپوپتوز در سلول ها مشخص شده است، اما اهمیت آن در اتوفاژی در حال بررسی است. در این مطالعه به بررسی نقش پروتئین هومانین در القاء اتوفاژی و اثر دهی داروی شیمی درمانی اتوپوزاید پرداخته شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، جهت سنتز و کلون کردن این ژن از وکتور pcDNA۳.۱ استفاده گردید. با روش الکتروپوریشن وارد رده سلولی AGS شد. میزان بیان به وسیله ی روش های SDS-PAGEوReal-time PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در رده ی سلولی AGS ارزیابی شد. جهت مهار این ژن از مولکول های siRNA اختصاصی استفاده گردید. جهت وارد کردن siRNA به رده سلولی AGS نو ترکیب از لیپوفکتامین استفاده شد و اثرات مهار هومانین بر کارآیی عوامل شیمی درمانی با استفاده از آزمون های Real-time PCR وAssay MTT مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: با توجه به نتایج داده های این مطالعه، دوز ۱۰۰ نانو مول از siRNA حدود ۴۰ درصد، باعث افزایش مرگ و میر سلول های سرطانی شد (۰۵/۰p<).
استنتاج: این مطالعه، مطالعه ای اولیه در مورد نقش ژن هومانین در القای autophagy در سلول های سرطانی بوده است و به طور دقیق مکانیسم آن در القاء autophagy مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه مشاهده شد، مهار HN۳ می تواند اثر عوامل شیمی درمانی در سلول های سرطانی را افزایش دهد.
کلیدواژه ها:
stomach cancer ، autophagy ، humanin ، etoposide ، SiRNA ، سرطان معده ، اتوفاژی ، ژن هومانین ، اتوپوزاید ، siRNA
نویسندگان
محمد شکرزاده
دانشیار، گروه سم شناسی فارماکولوژی، مرکز تحﻘیﻘات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
جوانه چرختاب مقدم
دکتری داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، واحد بین الملل رامسر، رامسر، ایران
نفیسه نصری نصرآبادی
دانشجوی دکتری تخصصی پژوهشی، مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
مجتبی نجفی
دکتری ژنتیک و اصلاح دام، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :