مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی روانشناسی مثبت گرا و آموزش گروهی فراشناخت بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر قرنطینه شده با خانواده
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSF-16-60_007
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش گروهی روانشناسی مثبت گرا و آموزش گروهی فراشناخت بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه یک تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم آموزش و پرورش ناحیه یک تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. مجموعا ۹۰ نفر دانشآموز با روش نمونه گیری تصادفی خوشهای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش فراشناخت، به شکل ترکیبی بسته آموزشی ولز و رابینیا را در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای گروهی به صورت هفتگی و گروه آزمایش روانشناسی مثبت گرا، بسته ترکیبی چراغیان (۱۳۹۳) و بسته آموزشی (AFMAS) را در ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای گروهی به صورت هفتگی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. هر سه گروه در دو مرحله پیش آزمون، پس آزمون با پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت دادهها با استفاده از روش آماری کوواریانس تک راهه ANCOVA تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که آموزش گروهی روانشناسی مثبت گرا (P<۰/۰۵) و آموزش گروهی فراشناخت (۰۵/۰>P) هر دو بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر بودند و در میزان تاثیر بین دو آموزش تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بنابراین نتیجه گیری شد هر دو آموزش مثبت گرا و فراشناخت موجب افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریبا نریمانی
دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران.
معصومه آزموده
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) mas_azemod@yahoo.com
شعله لیوارجانی
استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
جواد مصرآبادی
استاد، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :