بحثی پیرامون بذل مهریه

در ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی ایران می خوانیم :    « به مجرد عقد زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.» علی رغم گذشت بیش از ۷۶ سال از زمان تصویب این ماده، هنوز هم در جامعه ما زمینه پذیرش حق مالکیت زن نسبت به مهریه و داشتن اختیار تصرف مالکانه نسبت به آن نهادینه نشده و به ندرت دیده شده است که زن در اولین قدم مطالبه این حق مشروع خود، با       عکس العمل تند مرد و حتی کسان و بستگان طرفین مواجه نشود. به دلیل همین فرهنگ عمومی و برخی تضییقات شرعی و قانونی موقع بروز اختلاف بین زوجین، اغلب زنان تمام یا بخشی از مهریه خود را به شوهرشان بذل می کنند تا شوهر نیز متقابلا با قبول بذل، زن خود را طلاق دهد. با توجه به روند تاسف بار افزایش بی رویه میزان مهریه ها و سست شدن پایه های اعتقادی و اخلاقی در میان جوانان و افزایش بی رویه آمار طلاق در کشور، بذل مهریه از سوی زن تبدیل به یک واقعیت مهم اجتماعی شده که بررسی ابعاد حقوقی و احکام و آثار قانونی آن را ضروری می نمایند .