بررسی کارایی کاتالیست CuFe۲O۴ جهت حذف آنتی بیوتیک آموکسیسیلین از محیط های آبی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-27-147_023
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: آموکسیسیلین از آنتی بیوتیک هایی است که به دلیل ایجاد مقاومت در باکتری ها، توجه خاصی به آن شده است. این ترکیب از مسیرهای گوناگونی مانند مواد دفعی انسانی و حیوانی، دفع مستقیم فاضلاب و زائدات پزشکی، دام پزشکی، صنعت داروسازی و ... وارد محیط های آبی می شود. هدف از این تحقیق، حذف آموکسیسیلین از محیط های آبی با استفاده از نانوذرات سنتزشده دوفلزی CuFe۲O۴ به روش اکسیداسیون پیشرفته بوده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه، از روش سل- ژل برای تهیه کاتالیزور CuFe۲O۴ استفاده شد. مشخصات فیزیکی و ساختاری کاتالیست سنتزشده با تکنیک های SEM، TEM، XRD، EDX و VSM مورد آنالیز قرار گرفت. همچنین، تاثیر پارامترهای pH، غلظت اولیه آموکسیسیلین، غلظت پراکسید هیدروژن و دوز کاتالیست بر روی کاهش آموکسیسیلین و TOC (Total Organic Carbon) بررسی گردید. غلظت آموکسیسیلین نیز با دستگاه HPLC تعیین شد.
یافتهها: نتایج نشان دادند که بالاترین درصد حذف آموکسیسیلین در شرایط بهینه غلظت کاتالیزور CuFe۲O۴ برابر mg/L ۵۰ (۴pH= )، غلظت اولیه آموکسیسیلین برابر mg/L ۹۰، غلظت پراکسید هیدروژن برابر mmol ۳۰، زمان برابر ۲۰ دقیقه و تحت دمای ۲۰ درجه سانتی گراد به میزان ۲۷/۹۹ درصد بوده است. میزان حذف TOC در این شرایط برابر با ۴۲/۳۶ درصد بود.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، این فرآیند، دارای کارایی مناسبی در حذف آموکسیسیلین است؛ اما برای حذف مناسب TOC به زمان بیشتری نیاز دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهادر امرایی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده بهداشت، تهران، ایران
روشنک رضایی کلانتری
استاد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده بهداشت، تهران، ایران
احمد جنیدی جعفری
استاد، مرکز تحقیقات تکنولوژی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده بهداشت،تهران، ایران
میترا غلامی
استاد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده بهداشت، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :