بررسی اثر امگا -۳ برروی بافت تخمدان وتشکیل بلاستوسیت در موش های دیابتی در لقاح آزمایشگاهی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-26-145_019
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دیابت یکی از عوامل تعیین کننده در باروری است که می تواند باعث ایجاد اختلال درتخمک گذاری وتشکیل جنین گردد. ممکن است اسیدچرب غیر اشباع امگا-۳ بتواند میزان بلوغ آزمایشگاهی تخمک وکیفیت تشکیل جنین را بهبود بخشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر امگا-۳ بر بافت تخمدان و تکوین بلاستوسیست های موش های دیابتی در شرایط آزمایشگاهی است.
مواد و روش ها: دراین مطالعه تجربی، ۳۲ رت ماده بالغ به ۴ گروه ۸ تایی، کنترل سالم، دیابتی، دیابتی به همراه mg/kg/day ۳۰۰ و دیابتی به همراه mg/kg/day ۶۰۰ تقسیم شدند. دیابت باتزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین
mg/kg) ۵۰) القا شد و رت ها ۴۵ روز امگا -۳ گاواژشدند. سپس هورمون PMSG (IU,IP۲۵) تزریق شد و بعد از ۵۴ ساعت هورمون HCG (IU,IP۲۵) تزریق شد و نمونه های تخمدان جهت لقاح داخل آزمایشگاهی استفاده شد.
یافته ها: دیابت به شکل معنی داری باعث کاهش میانگین درصد فولیکول های سالم، درصد زیگوت، جنین های دوسلولی، بلاستوسیست ها و جنین های هچینگ شده درمقایسه باگروه کنترل گردیده است (۰۵/۰< p). باآنالیزداده ها مشخص شد که تجویزاسیدهای چرب امگا -۳ برروی موش های دیابتی، درصد فولیکول های سالم و پارامترهای مرتبط با لقاح و ورشد جنین را در شرایط in vitro نسبت به گروه دیابتی افزایش می دهد (۰۵/۰< p).
استنتاج: با توجه به اثرات تخریبی دیابت برتوان باروری، امگا-۳ قابلیت مهار اثرات سوء دیابت را برروی تخمدان دارا بوده موجب افزایش لقاح وتوان باروری می شود.
کلیدواژه ها:
diabetes ، ovary ، oocyte ، omega-۳ ، in vitro fertilization ، دیابت ، تخمدان ، اووسیت ، امگا-۳ ، لقاح آزمایشگاهی
نویسندگان
مریم شاهی
MSc Student in Embryology and Histology, Urmia University, Urmia, Iran
وحید نجاتی
Associate Professor, Department of Biology, Faculty of Science, Urmia University, Urmia, Iran
غلامرضا نجفی
Assistant Professor, Department of Anatomy and Embryology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :