تاثیر مد تهویه با رهاسازی فشار راه هوایی بر گازهای خون شریانی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر

سابقه و هدف: پس از جراحی بای پس عروق کرونر، بیماران در معرض هایپوکسی هستند لذا تحت تهویه مکانیکی قرار می گیرند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مد تهویه با رهاسازی فشار راه هوایی (APRV) بر گازهای خون شریانی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر انجام گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی با طراحی متقاطع و با مشارکت۳۲ بیمار در ICU بیمارستان امام رضا(ع) مشهد در سال ۱۳۹۳ انجام شد. بیماران به دو گروه (۱۶ نفر ) تقسیم شدند. ابتدا هر دو گروه به مدت نیم ساعت روی مد SIMV قرار گرفتند و پس از ثبت داده ها، در یک گروه مد به APRV تغییر کرد و در گروه دیگر SIMV تا نیم ساعت دیگر ادامه یافت و پس از ثبت داده ها برای بار دوم، مد در گروه اول به SIMV و در گروه دوم به APRV تغییر یافت و گازهای خون شریانی (ABG) در هر سه نوبت اندازه گیری شد. برای مقایسه متغیرهای کمی از آزمون های تی زوجی و تی مستقل و برای مقایسه متغیر کیفی از آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین فشار دی اکسیدکربن شریانی (PaCO۲) در سه مرحله هردو گروه تغییر معنی داری نداشت (۰۵/۰> p) اما میانگین فشار اکسیژن شریانی (PaO۲) در مرحله APRV در گروه اول با ۰۰۱/۰< p و ۰۱/۰< p و در گروه دوم با ۰۰۳/۰< p و ۰۰۲/۰< p به ترتیب نسبت به مراحل SIMV اول و دوم افزایش معنی داری نشان داد. استنتاج: مد APRV منجر به بهبود اکسیژناسیون می شود.