بالا بردن توانایی کودکان دارای معلولیت جسمی با استفاده از تکنیک ورزش درمانی

از موضوعات بسیار مهم در عملکرد حرکتی کودکان مبتال به سندروم داون، رشد مهارتهای و توانمندی آنها در زندگی است . پژوهش حاضر به بررسی روحیات کودکان مبتلا به سندروم دان و تاثیر درباره تاثیر هنر و آموزش خلق آثار هنری و همچنین شرکت در مراسم هنری بر ارتقای کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سندروم داون می پردازد. جامعه آماری این مطالعه کودکان دارای سندرم داون در چند مدرسه پیش دبستانی شهر رشت بوده و نمونه پژوهش از نوع نمونه در دسترس شامل ۴۰ نفر از افراد سندرم داون بودند. پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد ۴۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری تقسیم شدند. گروه اول بچه های سندرم داون بودند که با انجام فعالیت های هنری برای کسب درآمد تلاش میکنند. گروه دوم نیز دانش آموزانی بودند که قبلا با این دانش آموزان همکلاس بوده و در این مدت فعالیت هنری خاصی نداشتند. مهارتهای گروه از طریق مقیاس اندازه گیری عملکرد و شادابی قبل و بعد فعالیت های هنری بررسی گردید و با استفاده از مدل آماری تحلیل کواریانس آزمون سوالات پژوهش انجام شد.