نقد دیدگاه ولهاوزن پیرامون تشیع و امام حسین ۷ در کتابتاریخ سیاسی صدر اسلام

یولیوس ولهاوزن خاورشناس سرشناس آلمانی است که مطالعات گستردهای در تاریخ اسلام داشته است . مهم ترین دیدگاههای وی از تاریخ اسلام را می توان در کتاب »تاریخ سیاسی صدر اسلام« یافت . وی در این کتاب که به »الخوارج و الشیعه « نیز معروف است ، در ضمن گزارش از وقایع تاریخی صدر اسلام به طرح دیدگاههایی پیرامون امام حسین ۷ و مذهب تشیع پرداخته است . این مقاله با روش تحلیلی توصیفی در صدد بررسی و نقد دیدگاههای ولهاوزن پیرامون تشیع و امام حسین ۷ در کتاب تاریخ سیاسی صدر اسلام است . جایگاه ویژه و تاثیرگذاری آثار و اندیشه های ولهاوزن بر دیگر مستشرقان علاوه بر اینکه به شناخت تصور ذهنی غرب از امام حسین ۷ و مذهب تشیع کمک می کند بر ضرورت و اهمیت نقد و بررسی دیدگاههای وی نیز می افزاید. یافته های پژوهش نشان می دهد مهم ترین ادعاهای ولهاوزن در این کتاب دیدگاههای غیرمنصفانه وی پیرامون انگیزه قیام امام حسین ۷ و همچنین خاستگاه تشیع است . وی هدف امام حسین ۷ از قیام کربلا را به اهداف مادی و سیاسی تنزل داده در حالیکه اندک توجهی به سخنان امام حسین ۷ حتی در کتاب طبری که محور مطالعات ولهاوزن بوده است ، بیانگر انگیزه الهی ایشان است و مستشرقان زیادی نیز بر این مطلب اعتراف کردند. ولهاوزن خاستگاه تشیع را به عبدالله بن سبا یهودی نسبت می دهد درحالیکه بررسی های علمی نشان می دهد ناقل ماجرای عبدالله بن سبا در کتب تاریخی سیف بن عمر است که نه تنها نزد شیعیان بلکه در کتب رجالی اهل سنت نیز با ضعف و غلو و کفر از او یاد شده است .