تحلیل زمانی و مکانی بارش تگرگ در ایران دکتر منوچهر فرج زاده ، طاهر مصطفی پور
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 10، شماره: 28
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-10-28_007
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
این مقاله به بررسی توزیع زمانی و مکانی پدیدهی بارش تگرگ در ایران پرداخته شده است. بدین منظور از آمار مشاهدهای در ۶۷ ایستگاه سینوپتیک کشوردر یک دورهی آماری ۲۰ ساله (۲۰۰۵-۱۹۸۶) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که کانونهای اصلی رخداد این پدیده در ایران بیشتر در نواحی غرب و شمال غرب میباشد. همچنین ایستگاههای با فراوانی بالای بارش تگرگ ایستگاههای ایلام، آبعلی و مراغه در غرب و شمال غرب کشور (به ترتیب دارای میانگین سالانه ۷/۴، ۳/۴ و ۲/۳ مورد) و همچنین ایستگاههای تربتحیدریه و بیرجند در شمال شرق و شرق کشور (دارای میانگین سالانه به ترتیب ۵/۱ و ۳/۱ مورد) میباشند. کانون واقع شدن این ایستگاهها نسبت به این پدیده، احتمالا با وجود رشتهکوههای مرتفع زاگرس و البرز در غرب و شمال کشور و نحوهی عملکرد توده هواها هنگام برخورد با این ارتفاعات، در ارتباط است. از نظر توزیع زمانی نیز، فصل بهار دارای بیشترین فراوانی رخداد این پدیده میباشد. فراوانی بارش تگرگ در این فصل ۱/۱۹ میباشد و بیشترین فراوانی رخداد تگرگ در کشور در ماههای مارس و آوریل میباشد.
کلیدواژه ها: